อกุศลจิต

ถามหน่อยครับ ไปวัดมาแล้วกำลังกลับเกิดอกุศลจิตต่อสิ่งศักดิ์สิทธิกับอดีตบรูพะกษัตริย์ แล้วทำไงดีครับ จิตชอบมาปรุงแต่งต่อว่าถ้าทำแบบนี้จะเกิดสิ่งไม่ดีกับพ่อแม่และญาติ เราควรทำไงดี

 

ระหว่าง โรคเรื้อรัง กับ โรคที่รักษาหาย

ความชอบใจก็บอกถึง การท่องเที่ยว การข้องแวะ การที่สัมพันธ์ไปในแบบเดิมๆจนเกิดเป็นนิสัย
เช่น กินมันแต่ของหวาน กินมันทั้งชีวิต แล้วก็เกิดเป็นโรคเบาหวาน

ทีนี้ก็พอจะสังเกตได้ว่า
โรคเบาหวานเป็นโรคเรื้อรัง หรือว่า นิสัยชวนแก่การเรื้อรังให้เป็นเบาหวาน

ความชอบใจ นิสัย จริต ก็เป็นสัมพันธ์ที่เรานั้นเองที่สร้างขึ้นมาเองจนมันเคยชิน

คำพูด ความคิดนั้นไม่ใช่ของที่เกิดขึ้นมาลอยๆ
มันต้องมีฉนวนให้ก่อตัว มีการเกิดก่อน ถึงมีโรคได้

ซึ่งโรคที่รักษาหาย ก็คือ โรคที่ไม่เกิดการก่อตัวขึ้นมาอีก

เมื่อเห็น ทุกข์จากการก่อตัว หรือ การเกิด ทางคำพูดและความคิดที่เป็นอกุศล

ก็จะสังเกตได้ว่า การเกิด เป็นสาเหตุแห่งทุกข์ การไม่เกิดอีกเป็นเส้นทางที่จะพ้นทุกข์

การละอกุศลที่ยังไม่เกิด ไม่ให้เกิดขึ้น การละอกุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เจริญงอกงามไปอีก

เมื่อละอกุศลจิตไปได้ ย่อมรักษากุศลจิตที่ยังไม่บังเกิดให้เกิดขึ้น
ส่วนที่รักษาไว้ได้แล้ว ย่อมเจริญให้งอกงามยิ่งๆขึ้นไปได้

อารมณ์ ก็เป็น ภพ การรักษาอารมณ์ที่ดีเอาไว้ได้ ย่อมมีมุมมองไม่เหมือนกับตอนที่อารมณ์เสีย
ภพคล้ายๆกัน หรือสูงไปกว่านั้น ถึงจะมองกันออก

อารมณ์ ก็เปรียบเสมือนกับ ฉาก หรือ กระจก หากมันเสียสิ่งที่ปรากฏย่อมออกมาในแง่ร้าย

สัตว์โลกมีกรรมเป็นของๆตัว เราจะใช้ฉากที่เรามีเป็นตัวสะท้อนผู้อื่นนั้นคงจะไม่ได้
เพราะมันจะกลายไปเป็น ความเห็นจากเราเพียงข้างเดียว เป็นการตีเสมอทางความเห็น
หากเรานั้นมองเป็นอย่างไร ก็ไปสำคัญว่าผู้อื่นก็คงจะมองเหมือนแบบที่เรามอง

เรา ถูก ผิด ก็ส่วนของเรา เขา ถูก ผิด ก็ส่วนของเขา

 

ขอบคุณครับ

 

สาธุครับ