89.ญี่ปุ่น(2) : หนาวกับฝน และ ฉันทนได้

นั่งเล่นเกมส์ กินขนมยาวๆ ไป ไม่ได้นั่งหลับ เครื่องขึ้นได้สักพัก ทางด้านขวามือจะบินผ่านภูเขาไฟฟูจิ เมฆบังโผล่มาให้เห็นนิดเดียว

​

 

บินมาได้ 5 ชม.กว่า ลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ เพราะว่าเหลืออีก 2 ชั่วโมงกว่าจะถึง ลุกขึ้นมาปรากฏว่าเครื่องกำลังลดระดับตีวงเข้าสู่น่านฟ้าไทย เตรียมลงจอด ไม่ถึงชั่วโมงจะถึงดอนเมือง อ้าว รีบเข้าห้องน้ำด่วน

​

 

เครื่องมาถึงดอนเมือง 18 น.นิดๆ ลงเครื่องมารับกระเป๋า เข้า ตม. แล้ว นึกว่าไม่มีอะไรอีก แต่ความประทับใจสุดๆ ก็เกิดขึ้น

พอดี สร้อยฟ้าฯ ใช้รถเข็นกระเป๋าเดินทางของสนามบิน แล้วเอากระเป๋าเดินทางของบัดดี้มาวางซ้อนกันเป็น 2 ใบ แล้วทับด้วยเป้สะพายของตัวเองกับของบัดดี้ จึงทำให้ดูสัมภาระเยอะ แต่เพื่อนคนอื่นใช้รถเข็นแบบ 1 ต่อ 1 พวกเราเดินแยกย้ายกัน บางคนก็ยังช้อปซื้อของก่อนออก บางคนก็กำลังเดินผ่านศุลกากร

สร้อยฟ้าฯ เดินเข็นรถคนเดียว บัดดี้เพื่อนอีกคนเดินอยู่ห่างๆ กำลังผ่านด่านสุดท้าย เป็นที่สะดุดตาของ จนท.รีบเดินแหวกผู้คนที่กำลังเดินผ่านประตูด่านสุดท้าย ถือ ว. ชี้สั่งให้เข้าเครื่องสแกนตรวจ ก็ให้ตรวจนะ มี จนท.หญิงตัวเล็กๆ อยู่ที่เครื่อง ช่วยยกกระเป๋าน้ำหนัก 20 กว่ากิโล 2 ใบ กับกระเป๋าเป้เกือบ 10 กิโล อีก 2 ใบ กระเป๋าถืออีก 1 ใบ เข้าเครื่องสแกน เราก็ขาเจ็บยกกระเป๋าก็ไม่พ้นสายพานเครื่องสแกน ส่วนคนชี้นิ้ว รีบเดินมาดูที่จอของเครื่องสแกน กะว่าจะต้องเจอของแน่ๆ จะเล่นเราเต็มที่ พอกระเป๋าทุกใบผ่านเครื่อง ไม่เจออะไร จนท.คนนั้นรีบหันหลังกลับ แกล้งหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเขี่ยดูโน่นดูนี่ แล้วรีบเดินหนีไปเลย คำว่าขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ หรือคำว่าขอโทษสักคำไม่มีเลย จนท.หญิงก็ช่วยยกกระเป๋าขึ้นรถเข็นแต่ยกไม่ไหว เราก็ยืนยกคนเดียว สายพานเครื่องสแกนก็ดันกระเป๋าติดอยู่อย่างนั้น เพื่อนเดินมาถึงก็ช่วยกันยกขึ้นรถเข็นทุลักทะเลมาก พอหันมองกลับไป หายหมดสลายตัว ไม่มีมายืนถือ ว. ชี้สั่งให้เข้าเครื่องเลยสักคน ประทับใจมากกับการให้บริการ....

เดินออกมายืนบ่นกับกลุ่มเพื่อน เพื่อนคนนึงบอกว่า เขาทำตามหน้าที่ .... อ่อ จ่ะ ทำหน้าที่แล้ว ทิ้งเลย ถือว่าทำงานเสร็จ ...

​

 

พวกเรา 5 คน มายืนคอยเพื่อนขับรถมารับ เพื่อไปเลี้ยงปิดทริปกันที่ร้านข้าวต้มนายฮ้อยปูดอง

​

 

​

 

อาหารมีเยอะกว่านี้ แต่ถ่ายรูปมาไม่ชัด ลงไว้แค่นี้ก็แล้วกัน​

 

เพื่อนมาส่งกระเป๋าถึงบ้านเกือบ 5 ทุ่ม พรุ่งนี้ลาหยุดต่ออีก 1 วัน.....

คราวนี้กลับมา สบายดีไม่เป็นอะไร นอกจากเจ็บข้อขาแพลง เดินกระเผลกเป็นอาทิตย์...

 

ขอจบกระทู้เพียงเท่านี้
ขอบคุณที่ทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชม
​

รูปถ่ายจากกล้องใหญ่ 755 ภาพ
รูปถ่ายจากกล้องเล็ก 143 ภาพ
รูปถ่ายจากมือถือเครื่องที่1 1,252 ภาพ
รูปถ่ายจากมือถือเครื่องที่2 818 ภาพ
​

รวม 2,968 ภาพ

...คัดมาลงกี่ภาพไม่รู้ ขี้เกียจนับ...


...............................

จบจากทริปเที่ยวญี่ปุ่นแล้ว

วางแผนไปเกาหลีใต้
ระหว่างวันที่ 25 - 31 มีนาคม 63
แต่โควิด 19 ระบาด จึงต้องยกเลิกการเดินทาง
จองตั๋วเครื่องบิน และจองห้องพักเรียบร้อยแลัว
ขอคืนค่าที่พักได้ แต่รออีก 30 วัน
ค่าตั๋วได้คืนแค่ขาไป เพราะสายการบินเลื่อนบินในวันนั้น
แต่ขากลับไม่เลื่อน คงต้องทิ้งฟรี



​

 

เมืองญี่ปุ่นเขาสะอาดและเป็นระเบียบดีค่ะ แต่จะว่าไปอากาศที่เมืองไทยดีที่สุด

 

อาหารเมืองไทยก็อร่อยด้วยอ่ะจ่ะ.... ^^

 

ใช่เลยค่ะ ทานมาหลายอย่างเลย แต่จะว่าไปเพราะเราคุ้นมาตั้งแต่เด็กก็เป็นได้ค่ะ น้องๆชาวอินเดียเขาก็ว่าของเขาดีที่สุด(ต้องเป็นเมนูแท้ๆจากแม่เขาเครื่องเทสหอมมาก)อาหารไทยที่นี่แพงแถมพวกฝรั่งเขาบ่นกันว่าน้อยค่ะ(less portion)