ช่วยผมด้วย ผมกลัวตัวเอง

สวัสดีครับ ผมมีปัญหากับตัวเองเรื่องการเป็นเกย์ ผมอายุได้ 46 ปีแล้ว แต่ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์ทางเพศ แม้ว่าจะเป็นหญิง หรือเป็นชายเลย แต่ตัวผมออกจะมีความรู้สึกชอบผู้ชายอย่างแน่นอน แต่ไม่แสดงออก ผมต้องท้าวความว่า ตั้งแต่เด็กจะอยู่ในกรอบระเบียบต่างๆมาโดยตลอด แล้วทุกวันนี้ได้ออกมาทำงานนอกบ้าน เป็นเวลาสิบกว่าปีแล้ว จากที่อยู่กรุงเทพ และต้องมาทำงานต่างจังหวัด

ผมเองไม่มีความรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย สิบกว่าปีที่ออกมาทำงาน ก็เป็นตัวเอง สนุกกับการอยู่แบบสันโดษ มีกิจกรรม งานอดิเรกหลายๆอย่าง ออกกำลังกาย สนุกไปวัน ๆจนไม่เคยคิดถึงเรื่องการมีคนรู้ใจ หรืออะไรๆประมาณนั้นอ่ะครับ

แต่ก็ที่ผ่านมาก็มีเพื่อนที่ทำงานเค้าก็รู้ว่าผมเป็นตุ๊ด แต่พวกเค้าก็แกล้ง เล่นๆ ตามประสาผู้ชาย ไม่คิดเป็นเรื่องจริงๆจังๆ ซึ่งผมเองก็เข้าใจ และไม่เคยไปคิดจริงจัง หรือเก็บมาเป็นจินตนาการ เพื่อนๆผมบางคน ทั้งหน้าตาดี รูปร่างดี พวกเค้าก็มีครอบครัวแล้ว เล่นกับผมแบบแรง ยกตัวอย่างเช่นมากอดรัด หรือว่า จะให้ผมดูน้องชายเค้า แต่ผมพูดจริงๆว่า ถ้าคนที่ไม่ใช่ ผมก็จะไม่อยากจะรับรู้ หรืออยากจะมีประสบการณ์แบบนั้นกับเค้าเลย ซึงคนเหล่านั้น หลายๆคนผมคิดว่าเป็นเพื่อน หรือพี่น้องเท่านั้นเอง

แต่มาวันนี้ผมได้รู้จักกับ เพื่อนร่วมงานคนใหม่ เราเพิ่งได้ร่วมงานมาประมาณ 4 เดือนแล้ว ซึ่งแรกๆ ผมไม่เคยสนใจเค้าแม่แต่นิดเดียว ผมเพิ่งมามีความรู้สึกแบบรักคนคนหนึ่ง ถึงแบบเก็บมาคิดได้ทุกวัน ผมเข้าใจว่าสิ่งเหล่านี้มันเกิดขึ้นกับทุกๆคน ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่สำหรับผมแล้ว อายุขนาดนี้แล้ว ผมถือว่ามันแปลกไป ด้วยการงานที่ทำด้วย คนที่ผมชอบ เค้าอายุน้อยกว่าผมหนึ่งปี มีครอบครัวแล้ว ช่วงเวลาที่ผ่านมา ดูเหมือนเค้าจะเอาอกเอาใจผมเป็นพิเศษ ซึ่งผมดูแล้วเค้าเป็นคนยิ้มง่าย อ่อนโยน มีเสน่ห์ ผมเพิ่งเริ่มจะมีความรู้สึกกับเค้ามาซักประมาณ เดือนกว่าๆแล้วหละครับ หลังจากที่เราได้ แช๊ทจาก Facebook หลังเลิกงานไปด้วย เจอที่ทำงานแล้ว ยังแช็กกันอีก

หลังๆมีคนแซวเล่นว่า ผมคงเสร็จคนนี้ไปแล้ว แต่เค้าก็ดูเหมือนว่าไม่แคร์อะไร และยังคงไปไหนกับผมอยู่ตลอด ผมเองรู้สึกดึมากๆ จนวันหนึ่งเค้าแช็ทกับผมแล้วถามผมว่า นานเท่าไหร่แล้วที่พี่ไม่ได้อึ้บ ผมก็ตอบไปตามความเป็นจริงว่า ยังไม่เคย เค้าก็ถามต่อว่า พี่อยากให้ผมปลดปล่อยมันมั๊ย และถามว่า พี่ชอบแบบไหนเดี๋ยวผมจัดให้ ผมเองขณะนั้น เหมือนจะร้องให้แทน การดีใจ แล้วผมก็ถามเข้าตอบว่า คุณเห็นผมเป็นตัวตลกหรือเปล่า เค้าก็ตอบว่าไม่ ซึ่งจริงๆแล้วมันชัดเจนมากๆ กับการที่เค้าถามผม แต่ด้วยความที่ผมตั้งตัวไม่ทัน และไม่เคยคิดสิ่งเหล่านี้จริงๆ ทำให้ผมกลัวว่าจะถูกเค้าหลอกถามเพื่อคิดว่าผมอาจเป็นแค่ตัวตลกเท่านั้น เค้าก็เน้นอีกข้อ พี่อายุเริ่มจะแก่แล้ว รีบๆทำซะ เดี๋ยวมันจะสายเกิน หลังจากข้อความสุดท้าย ผมเอง ทั้่งโง่ ทั้่งบื้อ ตอบเค้าไปว่า ผมอยากเป็นแค่เพื่อนกันนะ เท่านั้นเอง เค้าก็บอกว่าขอบคุณที่พี่ไม่เกลียดเค้า และยังเอ็นดูเค้าอีก และก็ขอ รักและนับถือแบบนี้ต่อไป หลังจากคืนนั้น ผมนอนไม่หลับจริงๆ

วันต่อมาเราไปทานไอครีมก่อนไปทำงาน ผมก็ถามเค้าอีกว่า ที่เมื่อคืนคิดอย่างไร เค้าก็บอกว่า อะไรก็ตามที่ทำแล้วไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็ทำไป แต่ผมยังงี่เง่าต่อไปอีก แล้วก็ทำงานต่อจนเลิก ผมก็ชวนขับรถคุยเรื่องนี้อีก ความโง่เขลาของผมยังดำเนินไปเรื่อยๆ ผมจิกเค้ากับคำถามเมื่อคืนอีก จนทำให้เค้ารู้สึกอึดอัดมาก กับการถามของผม จนทำให้เค้าบอกกับผมว่า เค้ามีครอบครัวแล้ว ตอนนี้ผมจบไปเลย

ผมพยายามตัดใจอีกหลายๆ ครั้งแต่ไม่สำเร็จ เพราะเราต้องเจอและต้องคุยกันทุกวัน ก็ทำตัวตามปรกติครับ คุยเล่นเหมือนเดิม ผมเองก็เริ่มที่จะหยอกๆเค้าอีก เพราะว่าใจมันเรียกร้องครับ มานั้นคิดดู ไอ้เรามันเองทำมันพัง ในเมื่อจิตใจชอบเค้าและก็อยากจะมีอะไรกับเค้าแต่ดังทุรังตัวเอง สมน้ำน้า คิดในใจ

อีกสามสี่อาทิตย์ต่อมา เค้าบอกว่าอยากมาดื่มไวน์ที่ห้องผม ผมก็ดีใจมากๆ ผมก็แกล้งบอกว่า ไม่กลัวผมปล้ำหรือ เค้าก็ยิ้มแล้วเฉยๆ ไม่พูดอะไร พอมาที่ห้องผมเค้าก็จับแขนผมเบาๆ ผมเปลี่ยนเสือผ้ากางเกง เค้าก็บอกว่าแอบเห็นก้นบ้าง แต่ผมพยายามทำตัวเนียนๆ ไม่แสดงท่าทีอะไร จริงๆ อยากก็อยาก แต่ก็เหมือนว่าจะพยายามตัดใจ มันบอกไม่ถูกจริงๆครับ ตัวเองฝื่นตัวเองอยู่ตลอด ดูเหมือนเค้าก็สนุกกับการมาที่ห้องผม แต่ผมก็นั่งคุยเรื่องของผม เรื่องของเค้า ซึ่งไม่ได้พูดถึงเรื่องแบบนั้นอีก แล้วเราก็คุยกันสนุก และก็เมาในที่สุด ช่วงนั้นผมได้อยู่ใกล้เค้า แต่ผมไม่เคยถือโอกาสที่จะทำอะไรกับเค้า เพราะว่ากลัวว่าเดี๋ยวเอาเข้าจริงๆ เค้าอาจไม่เล่นด้วย กลัวเสียหน้า เสียเพื่อน กลัวไปหมด นี้ผมยังโง่และงี่เง่าอยู่หรือเปล่าครับ

หลังจากนั้น เราก็ยังเป็นเพื่อนคุยสนุกอยู่เหมือนเดิม แต่เวลาผมจะหยอดเค้าด้วยคำพูดที่เหมือนจะชี้ทางอืกเค้าก็มักจะเปลี่ยนเรื่องคุย มีน้อยมากๆที่เค้าจะหยอดผมตามเช่น น้องชายเค้าใหญ่บ้าง อะไรๆแบบนี้อ่ะครับ เค้าก็ผ่านผู้หญิงมาเยอะ เค้าเล่าให้ฟัง ถึงแม้เค้ามีครอบครัวอยู่ ลูกสาวเพิ่งอายุ สามสี่ขวบเอง แต่เค้าบอกและสอนผมว่า พี่เป็นอะไรพี่ก็เป็นไป อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด อะไรจะเป็นก็ให้มันเป็น อย่ายึดติดกับอะไร ทำอะไรก็ทำไปถ้าไม่เดือนร้อนใครเค้า

เค้าบอกว่าจะมาที่ห้องผมอีก ผมขอถามว่า ถ้าผมเปลี่ยนความคิดตัวเองใหม่ และก็คิดตามสิ่งที่เค้าบอกผมมา อาทิตย์ที่จะถึงนี้เค้ามาที่ห้องผมอีก ผมควรจะขอโอกาสเค้าอีกรอบดีหรือเปล่าครับ ผมคิดว่าเค้าต้องมีใจให้ผมบ้าง และผมจะตัดความงี่เง่าของตัวเองออกไปให้หมด ถ้าผมได้มีอะไรๆกับเค้าจริงๆ ซึ่งก็จะเป็นครั้งแรกของผมอีกด้วย ผมก็ถือว่าเค้าได้ปลดปล่อยผมเหมือนนกที่อยู่ในกรงมานาน ปล่อยให้มันบินออกไปสู่โลกภายนอกซะ ผมเองไม่เคยคิดจะแย่งใคร ซึ่งมันผิด และด้วยความที่ผมรักสันโดษอีกด้วย ผมแค่อยากเป็นเหมือนคนทั่วๆไป มีเพศสัมพันธุ์ กับคนรู้ใจ แต่ก็ไม่อยากจะไปยึดครองเค้าและก็ แค่เป็นเรื่องสนุกไป ทำงานร่วมกันแบบเพื่อน เค้าก็กลับบ้านไปใช้ชีวิตเค้า และเราก็ยังมีความรู้สึกดีๆให้กันต่อไป ต่อไปผมก็จะได้เปิดตัวเองกับคนอื่นที่จะเข้ามาในชีวิตผมโดยที่ผมดีใจที่ได้ให้คนนี้เป็นคนแรก ไปแล้ว

ผมขอย้ำว่าคนคนนี้เป็นคนดี ซื่อตรง คนมีน้ำใจและห่วงใย ผมมากคนหนึ่ง ซึ่่งบุคคลิกเค้าเป็นเช่นนั้นจริงๆ


ผมต้องขอโทษสำหรับเรื่องที่ยาว แบบน่าเบื่อหรือไงนะครับ ไม่รู้ว่ายังมีคนแบบผมอีกหรือเปล่าที่เป็นแบบนี้ ผมทรมารกับตัวเองเหลือเกิน ผมคิดแต่เรื่องเค้า ซึ่งปรกติผมจะไม่เป็นแบบนี้เลย ถ้าผมได้ปลดปล่อยตัวเองกับเค้าคนนั้น ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกแบบไหนอีกต่อไป แต่ผมขอแค่วันนี้ก่อน เรื่องอนาคต ก็เป็นเรื่องอนาคต

ขอบคุณมากๆที่ได้มาอ่านเรื่องของผม ผมอยากได้ข้อแนะนำด้วยนะครับ ผมเองไม่มีทางออกที่ไหนอีกแล้ว ธรรมะก็ศึกษาแล้ว แต่ก็ยังมีกิเลสอีกมาก

 

ขอบคุณคุณมากิมากๆเลยครับสำหรับข้อแนะนำนี้ ผมเองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกันครับ ถึงได้กลัวไปต่างๆนาๆ แต่ด้วยที่ว่างานผมกับเขาต้องใกล้ชิดกันอยู่ตลอดเวลา แล้วเขาก็มักจะเอาใจผมอยู่เสมอ ใจผมมันทรมานตรงนี้เอง แต่ผมก็พยายามตัดใจอยู่นะครับ แต่มันยังไม่สำเร็จ จะเป็นไปได้หรือเปล่าครับที่ชายแท้ อยากจะมีอะไรๆกับเกย์ หรือว่าเขาแค่หวังดีให้เราได้ปลดปล่อย ผมก็ยับสับสนอยู่ อ้อผมลืมบอกไปว่าผมก็มีเพื่อนทอมที่ทำงาน ดูเหมือนเขาบอกว่ามันขึ้นอยู่กับคนสองคนเท่านั้น ก็อะไรมันพาไป ทีนี้ผมยิ่งกลัวใจตัวเองไปอีกครับ

 

ขอบคุณคุณมากิอีกครั้งครับ งานที่ทำมันบังเอิญที่ผมกับเขาต้อง Co กันตลอดอ่ะครับ ไม่สามารถที่จะเลี่ยงได้เลย แต่ผมจะพยายามให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยครับ ถึงแม้ว่ามันจะทรมานใจตัวเองแค่ไหน

 

ขออนุโมทนาที่ท่านจขกท ยังมีส่วนดีมากที่สุดคือการเข้าหาธรรมเพื่อถ่วงดุลย์กิเลสตน..่

ท่านพึงทราบว่า แม้ท่านเข้าถึงความวิปริตทางเพศ ที่มาด้วยอกุศลกรรมคือล่วงศีลข้อ๓มาแล้ว จึงต้ิองมาเสวย"เศษ"เสี้ยวแห่งบาปเก่านั้น..แต่บุญอันยิ่งที่เคยสั่งสมมาในอดีตก็ได้ปัจจัยนำท่านเข้าหาพระธรรมของพระพุทธเจ้า อันไม่ธารณะแก่ชนทั้งปวง เพราะผู้ไม่มีบุญเก่ารองรับมาย่อมรับเอาได้โดยยากยิ่ง...

จากเรื่องที่เล่ามา ขอชมว่าท่านจขกท มีจิตใจเข้มแข็งดีมากจึงยัง"รักษาตน"มิให้ล่วงศีลกับชายที่มีภรรยาแล้ว...

ท่านจขกท พึงทราบว่าชายที่ท่านถูกตาถูกใจหมายปองคนนี้ หาใช่"ปิยมิตร"ของท่านไม่ เขาคนนี้เป็นได้เพียง"พาลมิตร"หรือ"โมฆะบุรุษ"ผู้ปราศจากหิริโอตตัปปะ ไม่เกรงกลัวหรือละอายชั่วเลย เขาย่อมไม่อาจดำรงรักษาตนไว้ในศีลธรรมอันดีที่เป็นเป็นไปเพื่อความเป็นมนุษย์ เพราะแม้จะแต่งงานแล้วก็ไม่รู้จักว่าหน้าที่ตนคืออะไร แทนที่จะใข้เวลาไปบำรุงครอบครัว กลับพาตนมาทำสิ่งที่เสื่อมทรามได้เห็นปานนี้..เขาย่อมไม่เสื่อมเพียงลำพังตนเท่านั้น แต่เขาจะทำความเสื่อมเสียหายมาให้ท่าน และโดยเฉพาะครอบครัวบริวารของเขาอย่างใหญ่หลวง...

การไม่คบพาลเป็นมงคลข้อแรกที่ท่านพึงมีพึงได้ ท่านพึงหลีกถอยห่างออกมาเสียจากโมฆะชนคนนี้ ยิ่งเร็วยิ่งดีแก่ท่านเอง...

บัดนี้ท่านเสมือนยืนอยู่ปากเหวแล้ว..บัณฑิตทั้งหลายที่เห็นอยู่ย่อมพยายามห้ามปรามท่านว่า จงถอยกลับอย่าเลยล่วงไปในหลุมถ่านเพลิงนั้นเลย ท่านยังกลับได้ทัน ..การที่ท่านจะได้ชื่อว่ามาสว่างเพื่อไปมืดนั้นย่อมไม่สมควรแก่การได้อัตภาพแห่งการเป็นมนุษย์..

ประโยชน์อื่นๆอันใดเพียงจากการได้ออกัสซั่ม ให้อสุจิพุ่ง นอกจากเอาใจตัณหาของตนที่ตนคุ้นเคยมาตลอดในสังสารวัฏอันหาเบื้องต้นเบื้องปลายไม่พบ...มีอยู่บ้างหรือหนอ?..ก็ไม่เพราะความกระสันดอกหรือจึงลากจูงท่านไปผิดศีลเพื่อเกิดมาวิปริตทางเพศเช่นนี้..?

บัดนี้ควรจะเป็นเวลาแห่งการแก้ไข หาใช่เวลาเพื่อสร้างบาปทับถมตนต่อไปไม่ ท่านพึงรักตนยิ่งกว่าการปล่อยอสุจิให้เคลื่อนเถิด เพราะจิตใจที่วิปริตยากแก่การเป็นบาทฐานแก่กุศลอยู่แล้ว ท่านพึงตั้งใจมั่นว่า แม้จะเสียชีพเพราะไม่ได้เสพกามก็จะยอมตายเพื่อรักษาศีลอย่างมั่นคง...ด้วยอาการนี้ ท่านย่อมดำเนินปฏิปทาที่พระสุปฏิปัณโนทั้งหลายประพฤติอยู่...มาตรว่าท่านตายลงในขณะที่มีความตั้งใจตั้งมั่นเช่นนี้ ภพที่น่าปรารถนาย่อมหวังได้ ถึงเวลานั้น แม้ความวิปริตย่อมได้รับการแก้ไข..แม้กัลยาณบุคคลอันมีศีล ย่อมมาเกี่ยวข้อง ท่านย่อมมีคู่ครองที่ควรแก่ตน ไม่แปลกแหวกแนวให้โลกติเตียนได้..

ท่านพึงพิจารณาหาสาระจากข้อเขียนนี้ อันมีเจตนาเพียงเพื่อเกื้อกูลท่านโดยส่วนเดียวเถิด..

ขอความเจริญในปัญญา พึงปรากฏแก่ข้าพเจ้ามิให้หลงใหลด้วยตัณหาอันนำไปสู่ทางเสื่อมทุกประการด้วยอานิสงค์แห่งธรรมทานนี้..

 

คุณ ddman ครับ ขอบคุณมากๆสำหรับคำที่เป็นแบบทางพระจริงๆ ผมต้องบอกว่าจริงๆผมเป็นคริสต์ผมเป็นลูกครึ่งนะครับ ผมเกิดเมืองไทย เป็นคนไทย แต่ก็ไม่คุ้นเคยกับการใช้ชีวิตแบบพุทธเลย การที่ผมเป็นเกย์ ผมก็ไม่รู้สึกว่ามันผิด หรือ วิปริตแต่อย่างไร มนุษย์ทั้งหลายย่อมมีกิเลส แม้แต่พระแต่เจ้า ก็ยังตัดไม่สิ้น ผมเองเข้าใจในความปราถนาดีเป็นอย่างมาก พระท่านหนึ่งเทศว่า คนเราต่างคนต่างเกิด ไม่มีใครเป็นเจ้าของของกันแม้กระทั่งร่างกายของเราเองก็ไม่ใช่ของเรา ตายไปก็ต่างคนต่างตายไป แม้แต่ปัญหาผู้หญิงกับผู้ชายก็มี แล้วชายกับชายมันก็มนุษย์ธรรมดานี้เอง

ผมคิดว่าเพื่อนผมคนนี้ไม่ใช่คนเลว หรือพาผมไปในสิ่งที่ชั่วช้านะครับ ผมมองว่าความผูกพันกัน ความเข้าใจกัน ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ชาย ชาย หรือ หญิงกับหญิง มันเป็นความสวยงามอ่ะครับ เพียงแต่ผมอาจจะนำกิเลสที่มีอยู่มาเป็นข้ออ้างได้ ถ้าวันหนึ่งมันเป็นไปตามกรรม จะได้ดีหรือจะหามเสา มันก็เป็นไปตามกรรมของแต่ละคน ตราบที่วันๆนี้เราได้ทำสิ่งอีกหลายๆอย่างที่ดี ถึงแม้ว่าเราจะทำบาปไปพร้อมๆกัน ผมเองจะพยายามตัดกิเลสตนออกไปพร้อมกับทำใจ แต่ว่าถ้ามันจะเกิด ผมคิดว่ามันเป็นประสงค์ของพระเจ้า หรือคิดว่ามันเป็นเวรกรรมของแต่ละคน

ผมเองก็มีคนมาชอบทั้งผู้หญิงผู้ชาย มาบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยรู้สึกกับพวกเค้าเหล่านั้นจริงๆ แต่ทำไม ตั้ง 46 ปีผมถึงต้องเจอกับคนๆนี้ แล้วต้องเป็นเค้า ผมเข้าใจว่าทุกๆคนมีปัญหามากมายจริงๆ แต่ทุกคนๆ ก็ได้ล้ม แล้ว ยืนขึ้นใหม่ได้ ผมเองยังอ่อนแอมากๆ ผมถึงได้หาทางออกแบบนี้นะครับ ผมต้องขอโทษทีนะครับ ผมเองจริงๆเป็นคนตรง และ ค่อนข้างขวางโลกในบางครั้งจริงๆ

แต่ไม่ใช่ผมจะไม่พยายามนะครับ ผมเองคิดว่าหนักแน่นกว่าผู้ที่เป็นบุคคลที่อยู่ในศีลบางท่านเสียอีก

 

ขอบคุณ คุณมากิ สำหรับข้อคิดดีๆสำหรับวันนี้ และยังส่งเพลงมาให้ฟังอีก ขอบคุณมากๆเลยครับ

ผมเองรักสันโดษ ครับ ผมมิอาจมีใครมาอยู่ข้างได้หรอกครับ สิ่งที่ผมคอย มันแค่ อารมณ์ที่เกิดขึ้น ตัณหา และ ความหลงเท่านั้น ไม่เคยคิดจะรักแบบอยู่ด้วยกัน และมีข้อผูกมัดจริงๆครับ

ธรรมะที่ท่าน ddman แนะนำมามันดีมากๆ มันมีแต่ เปิด กับ ปิด ซึ่งคนธรรมดาเดินดินอย่างผมที่ยังศึกษาธรรมะไม่ลึกซึ้งยากที่จะ ทำ สิ่งต่างๆที่เป็นการหักดิบ ได้ยาก แต่วันนี้ผมรู้สึกสบายใจขึ้นมากทีเดียวครับ ขอให้สิ่งดีๆเกิดขึ้นกับเพื่อนๆที่นี้ด้วยนะครับบบบ

 

ดูเหมือนจะมีความขัดแย้งในตนเองอยู่....
ถ้าไม่รู้สึกเช่นนี้..ท่านจขกท จะไม่มีปัญหาเข้ามาถามที่นี่หรอกครับ..

ก็คงหมดทางช่วยแล้ว..(ตอนแรกเข้าใจว่าท่านต้องการความช่วยเหลือจริง แต่เวลานี้ดูเหมือนท่านไม่ได้มาขอความช่วยเหลืออันใด).. อาจเพียงเข้ามาบ่นหรือขอคำรับรองพฤติกรรมที่ท่านอาจลังเลว่าผิดปกติหรือไม่เท่านั้น

เพราะความเห็น(ทิฏฐิ)ที่ท่านจขกทสั่งสมมากับทิฏฐิคำสอนในพุทธศาสนานั้นห่างกันราวฟ้ากับเหวครับ..ท่านจขกท จึงไม่รู้จัก ไม่เข้าใจ ไม่เคยได้ยินว่ากรรมคืออะไร เป็นอย่างไรจึงกล่าวออกมาอย่างคนที่ไม่รู้..อันเป็นสิ่งที่น่าเห็นใจครับ


อย่างไรก็ดี ข้าพเจ้าต้องกราบขออภัยที่แสดงความเห็นที่ไม่สอดคล้องกับทิฏฐิของท่านจขกท และขอถอนคำกล่าวข้างล่าง ต่อไปนี้ที่แสดงไว้ในคห.ก่อน..

"ขออนุโมทนาที่ท่านจขกท ยังมีส่วนดีมากที่สุดคือการเข้าหาธรรม.....แต่บุญอันยิ่งที่เคยสั่งสมมาในอดีตก็ได้ปัจจัยนำท่านเข้าหาพระธรรมของพระพุทธเจ้า.."


ที่ปรารภเช่นนั้นเพราะเห็นท่านจขกทอ้างว่า...
ธรรมะก็ศึกษาแล้ว แต่ก็ยังมีกิเลสอีกมาก จึงเข้าใจผิดคิดว่าท่านเป็นชาวพุทธนะครับ..

เมื่อท่านจขกท ประกาศตนว่าเป็นศาสนิกในศาสนาอื่น ความเห็นที่ข้าพเจ้าแสดงอย่างซื่อตรงตามหลักธรรมในพระพุทธศาสนาก็ปรากฏเป็นของว่างเปล่าไปสำหรับท่าน......จึงใคร่กราบขออภัยมาด้วยที่ความเห็นของข้าพเจ้าอาจทำให้ท่านจขกทเกิดความขัดเคืองใจ...นะครับ.

 

ไม่คุ้มกับไปนรกหรอก
คริสต์ผิดลูกเมียคนอื่นก็ไปนรกเหมือนกัน พระเยซูก็บอกอยู่
หาเอาใหม่เถอะ เกย์โสดหล่อ ๆ มีเยอะแยะ

 

สวัสดีครับคุณ ddman

ผมยอมรับนะครับว่าผมมีความขัดแย้งกับต้วเองและผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา

ผมเข้าใจและระลึกถึงความหวังดีของท่านเป็นอย่างมาก มิเคยคิดว่าสิ่งที่เอ่ยมามันผิด คนเราทุกคนย่อมมีหลงทางบ้าง ใครรู้ทางก็มีน้ำใจบอกให้ เพียงแต่ ธรรมะ เป็นเรื่องที่เข้าใจง่ายแต่ปฏิบัติยากพอควร มันเหมือนกับ มีเกิด และ แค่มีดับ อ่ะครับ ทางธรรม ก็บอกว่า หยุด แต่ทางโลก ก็ยังมีข้อนู้นข้อนี้อีกมากมาย ผมเองอายุมาตั้ง 46 ปี ครองตัวเองอยู่ในกรอบอยู่ตลอด มิเคยอยากจะยุ่งกับทางโลกมาเลย แต่มาชีวิตเปลี่ยนกระทันหัน ผมเองก็เหมือนคนที่อ่อนโลกอยู่ แบบนั้นหละครับ ผมมีความคิด และ มีโลกส่วนตัวสูงมากๆ ผมบอกตรงๆ ว่าถึงแม้นว่าผมจะมาโพสขอความแนะนำ ที่นี้ นี้ก็เป็นครั้งแรกที่ผมเอาเรื่องส่วนตัวมาลงผ่านสื่อโลกอินเทอร์เน๊ต เพื่อนๆหลายท่าน ผมก็รู้สึกดีขึ้นมากๆ เหมือนกับว่าตัวเองได้ระบายความรู้สึกให้เพื่อนๆ ให้ข้อคิดต่างๆ โดยเฉพาะคุณ มากิ ที่ช่วยให้ผมรู้สึกผ่อนคลายได้เป็นอย่างมาก คือเค้าพยายามเข้าใจความรู้สึก แต่ก็ยังให้ผมคงต้อง มีสติมากที่จะต่อสู้กับความรู้สึกลึกๆของผมเอง ผมเองคิดอย่างไร ก็เป็นแบบนั้น ไม่มีอะไรที่ต้องคิดมากว่าจะแปลความเป็นอย่างอื่น

 

ณ ขณะนี้ผมเองมิได้ต้องการที่จะ แสวงหากิเลสเพิ่มนะครับ และผมไม่ต้องการจริงๆ ถึงแม้ว่าในอดีต ผมเองก็มีโอกาสแต่ผมก็ปฏิเสธมาตลอดครับ

เพียงแต่เพื่อนผมคนนี้ มันเหมือนจูนเข้ากันอย่างดี และผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนจริงๆครับ

 

สวัสดีครับคุณมากิ

เมื่อคืนที่ผ่านมา ผมพยายามทำตัวให้เหมือนปรกติ แต่ก็มีบ้างที่จะห่างๆออกไป ดูเหมือนเค้าจะรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงด้วย ตอนเลิกงาน เค้ามาคอยผมเลย แล้วผมก็ไปทานข้าวกับเค้าอีกครับ คิดดูซิครับว่ามัน ยากแค่ไหน

แล้วเมื่อคืนเค้าก็โทรหาอีกครับ คงคิดว่าขับรถทางไกลอาจเป็นห่วง แต่พอดีผมติดสายอีกคนก็เลยไม่ได้รับ

แต่วันนี้เป็นวันหยุด ผมกลับลงมากรุงเทพ และมาเลือกตั้งด้วยครับ เดี๋ยวคืนนี้ต้องขับรถกลับไปอีก

จะสำเร็จหรือไม่ แต่ผมก็พยายามเต็มที่แล้วหละครับ แล้วแต่ชะตาจริงๆ

 

ศีล คือ เจตนา คือ ความตั้งมั่น ตั้งมั่นที่จะเว้นจากการประพฤติผิดในกาม คือ ผิดลูก เมีย พ่อ แม่ คนอื่น โดยพิจารณามองย้อนดูมาที่เราสิครับว่า หากคุณมีเมียแต่งงานมีลูกแล้ว คุณรักลูกเมียและครอบครัวคุณมาก แล้วเมื่อเมียคุณไปทำงานกับหัวหน้าหรือเพื่อที่ทำงานแล้วสมมติว่าเมียคุณหรือลูกคุณไปเสียตัวให้เขา คุณจะมีความพอใจยินดีให้เมียหรือลูกคุณทำไหมครับ หากคุณไม่ชอบใจไม่พอใจอย่างไรก็อย่าทำอย่างนั้นกับคนอื่น แล้วผลบุญแห่งเจตนานั้นจะส่งผลให้คุณเป็นสุขไม่ทุกข์ร้อนรนใจ

 

ขอบคุณ คุณมากิมากๆครับ ผมเองก็ยังพยายามอยู่นะครับ เพราะว่ามันเป็นการตัดกิเลสตนไม่ช้าก็นาน แต่อย่างไรก็ตาม ผมก็ยึดหลักในการทำความดีที่เหลืออยู่เป็นกิจอยู่แล้วครับ ผมเองก็ไม่เคยหวังเกี่ยวกับเรื่องใดๆ ที่จะเกิดในอนาคตเลย อย่างที่ผมยกคำเทศของพระที่ผมได้ฟัง ต่างคนต่างมา ต่างไป แต่ช่วงที่เราได้พบผู้คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา ไม่ว่าจะเป็นผู้ร่วมงาน เพื่อนฝูง บรรดาญาติพี่น้อง ผมก็พร้อมที่จะทำความดีให้กับทุกๆคนจริงๆ

ผมต้องขอขอบคุณ คุณมากิ ที่เข้าใจความรู้สึกนี้ จริงๆ สิ่งที่ผมเขียนมาทั้งหมดนี้ มันก็เกิดขึ้นกับทุกๆคนอยู่แล้ว แต่มันเพิ่งจะเกิดขึ้นกับผมเองเท่านั้นนะครับ