ทำไมถึงไม่สมหวัง เเล้วทุกข์มากเหมือนตายทั้งเป็น

ผมไม่มีดวงไปเที่ยวญี่ปุ่นเลยครับ อะไรก็ไม่พร้อมสักอย่างนึง ติดขัด มีอะไรมาขวางตลอด บางคนเขาไม่มีเงินยังได้ไปเลย อยากไปต่างประเทศที่เขาไปกัน เเต่ก็ไม่มีโอกาสได้ไป ทุกข์ใจเหมือนตายทั้งเป็นเลยครับ ไม่รู้ว่าผมมีบุญน้อยหรือมีกรรม หรือมีใครสะใจที่เห็นผมตายทั้งเป็นกันแน่ครับ ผมไม่รู้จะทำไงเเล้ว มันเป็นความหวังและความฝันของผม ผมอยากรู้ว่ามันเกินดอะไร เเล้วหผมต้องทำอย่างไรถึงจะหายไปครับ

 

ความคิดเป็นเหตุของความคาดหวัง
สิ่งภายนอกต่างๆจะยังไม่ใช่กิเลสแต่อย่างใด
ต่อเมื่อเกิดความคิดที่ไปคาดหวังสิ่งต่างๆ
ที่นำมาเพื่อสนองความอยากของตัวเอง
ก็จะนำเรื่องราวภายนอกต่างๆกลับเข้ามาเป็น โมหะและโลภะ

คาดหวังไว้มาก ไม่สมหวังก็ทุกข์มาก
คาดหวังไว้น้อย ไม่สมหวังก็ทุกข์น้อย

ยกตัวอย่าง
คนไออยู่มีเสมหะมาก แต่พอดีชอบกินของทอดๆ เช่น ไก่ทอด
ความชอบส่วนตัวเป็นสิ่งที่นอนเนื่องไว้อยู่ เมื่อเดินผ่านร้านไก่ทอด
ได้รับสัมผัสรับรู้ถึง กลิ่นไก่ทอด และ ตาก็เห็นรูปไก่ทอด

การปรุงแต่งรสไก่ทอดมีเหตุปัจจัยจากกายสังขาร

ความชอบใจ หรือ ไม่ชอบใจ เป็นความคิดจากขันธ์ 5
ไม่ได้เกิดจากการตระเตรียมการทางความคิดเอาไว้ก่อนว่าให้ชอบหรือไม่ชอบ
เป็นความคิดที่สามารถผุดขึ้นมาได้เอง ตามความอยากที่นอนเนื่องอยู่
เป็นส่วน วิบาก ที่เคยสร้างมา

ความคิดที่เกิดขึ้นจากจิต ณ ปัจจุบันสามารถเลือกได้
ว่าเหมาะแก่กาลเวลาที่จะกินรึเปล่า หากกินแล้วจะแสลงต่ออาการไอ
ก็จะยังไม่กิน เพราะไม่เหมาะแก่กาลเวลา

คุณสมบัติไออยู่ ความคิดในส่วนวิบากชวนไปหาของแสลงต่อคุณสมบัติ
ความคิดที่เลือกได้ใน ปัจจุบัน ช้วยลดการแสลงได้

เมื่อพบเห็นผู้อื่นทำไมเขาทานไก่ทอดได้แต่ทำไมเราทานอย่างเขาไม่ได้
จนรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจตัวเองเป็นความคิดในเชิง อิจฉา ริษยา
อิจฉา ริษยา ก็เป็น โมหะและโลภะได้อยู่เพราะคำนึงถึงแต่ตัวเอง
ว่าเรานั้นก็อยากจะได้แบบเขาบ้างเป็นทางคับแคบ และ กดดัน ตัวเอง

จาคะ จะอยู่ตรงข้ามกับ โลภะ
จาคะก็เสมือนกับการสร้างโอกาสให้ผู้อื่น
ผู้เคยซื้อไก่ทอดไปให้ผู้อื่นรอบข้าง เมื่อผู้อื่นรอบข้างพบเจอไก่ทอด
เขาย่อมมีความดำริ ถึงผู้ที่เคยให้ไก่ทอด
แม้ผู้ซื้อไก่ทอดให้จะไม่ได้หวังว่าจะได้อะไรกลับมา
แม้จะอยากได้หรือไม่อยากได้ โอกาสนั้นก็ย่อมย้อนกลับมาที่ตัวได้

หากเป็นการทำด้วยสติ
จะถูกบุคคล ถูกชุมชนคนรอบข้าง ถูกสถานที่ ถูกกาลเวลา

หากเป็นการทำด้วยอคติ
จะถูกความชอบใจตัวเป็นสำคัญ
จะถูกต่อรอบข้าง ถูกที่ถูกเวลารึเปล่า ก็เป็นเรื่องรองๆ

บุญมากหรือบุญน้อย ไม่ได้สังเกตที่ความได้อะไรๆสมใจเพียงอย่างเดียว
หากคนไออยู่แล้วคนรอบข้างจัดไก่ทอดมารัวๆให้สมใจอยากเลย
เมื่อได้รับผิดเวลา ความสมใจนั้นก็เป็นของแสลงได้ครับ

ความขัดอกขัดใจไม่ใช่สิ่งกีดขวางที่ไม่ดีโดยถ่ายเดียว
แต่เป็นแนวทางเพื่อให้เรานั้นได้เตรียมความพร้อมที่มากขึ้น
เมื่อพบเจอปัญหาต่างๆจากตนเองหรือรอบข้าง บลาๆๆ นั้น
เราจะแก้ไขปัญหาต่างๆเหล่านั้นยังไง

ความตาย ก็มีกีดขวางกันอยู่ทุกคน
เป็นปัญหาใหญ่กว่าการท่องเที่ยวติดขัดซะอีก
หากไม่มีความตายมาขวาง การหลุดพ้นจากการเกิดอีกจะมีได้ยังไง

โอกาสดีๆต่างๆ ก็มักจะมีมาพร้อมกับปัญหาที่ติดขัดทั้งนั้นหละครับ

 

ผมเองก็ยังไม่เคยไปญี่ปุ่นเลย ปัญหาบางอย่าง เราเปลี่ยนวิธีมองก็ได้นะครับ บางทีจมปลักกับจุดๆเดียวทำให้เราไปต่อไม่ได้ ผมเคยจมปลักกับบางปัญหา พยายามแก้ไขมันอยู่หลายปี ก็ไม่ได้ พบว่ามันมีปัจจัยภายนอกที่ควบคุมไม่ได้อีกเยอะ ปล่อยวาง ว่างเสีย ก็โล่งใจโดยพลัน