เครียด..ปัญหาครอบครัว

ขอบคุณ..คุณbluebaby เรารู้สึกว่า คุณกำลังจะบอกอะไรบางอย่างเกี่ยวกับกรรมที่พี่สาวเราทำไว้กับพ่อแม่..ถึงได้ทำให้ชีวิตของเธอไม่ค่อยสุขสมหวัง..จึงอยากให้ขอขมาแม่เพื่ออโหสิกรรม..เราเชื่อว่าเกี่ยวข้องกันแน่ๆ มองดูตัวเราเอง ไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจ กตัญญูต่อท่านเสมอมา ก็รู้สึกว่าชีวิตโยรวมแล้วถือว่าดี ถึงแม้มีอุปสรรค์ปัญหามาบ้าง แต่ก็ลุล่วงไปได้ด้วยดี คนที่เรารู้จักล้วนมีความเมตตา จริงใจกับเราเสมอ..

 

คุณสายลมฯที่เคารพ

ไม่รู้ตอนนี้สบายใจขึ้นหรือยังคะ

ปัญหาชีวิตนั้นมันมักมีมาอยู่เรื่อยๆ แก้อันนั้นไปแล้ว ก็มีอันนี้ ถัดจากอันนี้ไปแล้ว ก็มีอันนั้น บางครั้งเราก็ลืมไป ว่าการแก้ปัญหานั้นทำได้ แต่ปัญหามันจะหายไปหรือไม่นั้นเราไม่อาจรับประกันได้

บางครั้ง ความสำเร็จในการแก้ปัญหา ก็ไม่ได้อยู่ที่ปัญหามันหายไป แต่กลับเป็นความผ่อนคลายที่เกิดขึ้นในใจเราท่ามกลางการดำรงอยู่ของปัญหานั้น

สำหรับพี่สาวของคุณสายลมฯเองก็เช่นกัน ความสำเร็จในการแก้ปัญหาของเธอ อาจไม่ได้อยู่ที่สามีเธอเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม แต่อยู่ที่เธอมีวิธีผ่อนคลายความเครียดของตนท่ามกลางพฤติกรรมเดิมๆของสามี

การที่เธอต้องง่วนอยู่กับการดูแลลูกซึ่งอยู่ในวัยกำลังซนและสามีที่แสดงอาการก้าวร้าวนั้น ทำให้เธอเหนื่อยเกินกว่าจะ "ให้" อารมณ์ทางเพศย่อมไม่เกิดขึ้นในภาวะเช่นนี้ หากให้เธอต้องมีเซ็กส์ในภาวะแบบนี้เธออาจรู้สึกคล้ายโดนข่มขืน เป็นความทุกข์ของสตรีเพศที่บุรุษยากจะเข้าใจ เธอบอกว่าเธอยอมรับสามีได้ในหลายเรื่องยกเว้นเรื่องเซ็กส์ แต่ความจริงลึกๆเธออาจลำบากใจมากในหลายๆเรื่องแต่ก็พยายามอดทน จนพอมีเรื่องเซ็กส์เข้ามาในขณะไม่มีอารมณ์จึงรับต่อไปไม่ไหว จากที่คุณสายลมฯเขียนมาว่ารับดูแลลูกๆของพี่สาวอยู่บ่อยๆ ไม่ทราบว่าพี่สาวของคุณสบายใจขึ้นบ้างหรือเปล่าคะ ยังมีปัญหากับสามีเรื่องการหลับนอนอยู่หรือไม่ หากยังมีอยู่ แสดงว่าปัญหาของพี่สาวคุณไม่ใช่ความเหนื่อยจากการเลี้ยงลูก แต่เป็นความไม่พอใจลึกๆที่เธอมีต่อสามีโดยตัวเธอเองไม่รู้ตัวเต็มที่เพราะสะกดเอาไว้ในใจมาเนิ่นนาน หากอุปมาหัวใจของเธอเป็นพระจันทร์ ก็อาจเป็นได้ว่าตอนนี้เธอเป็นพระจันทร์แรม ซีกหนึ่งของดวงจันทร์จมอยู่กับความมืดแห่งความไม่พอใจที่สะสมไว้มากมายตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน อีกซีกหนึ่งโผล่พ้นขึ้นมาให้แสงสว่างในการทำงานและใช้ชีวิต หากจะช่วยเธอคงต้องหาทางให้ซีกที่มืดลอยพ้นออกมาจากความไม่พอใจนั้นค่ะ

การนำความรู้สึกทั้งหมดที่มี(รวมทั้งความไม่พอใจนั้นด้วย)ไปแสดงออกในการออกกำลังกายน่าจะเหมาะสม แต่เธออาจปฏิเสธที่จะทำเพราะดูเหมือนเพิ่มงานใหม่ให้เธอทั้งๆที่ตัวเธอก็ยุ่งมากอยู่แล้ว ความจริงการเจริญสติโดยนำความรู้สึกทั้งหมดไปอยู่ที่ฝ่าเท้าแต่ละข้างขณะสัมผัสพื้นเวลาเดินหรือยืนนั้นช่วยได้มากทีเดียว ไม่ต้องท่อง ยก ย่าง หนอ เพราะนั่นคือการสร้างภาระใหม่ให้ซีกสว่างของเธอจมอยู่กับความคิด ไม่ให้เธอ "คิด" แต่ให้เธอ "รู้สึก" ถึงฝ่าเท้าที่สัมผัสพื้นของตนอย่าง "ชัดเจน" และ "ปราศจากคำพูด" 1 นาที 3 นาที 30 นาที ตามอัตภาพ ในขณะทำกับข้าว ในขณะทำงาน หากเธอทำได้จริง ซีกที่มืดจะค่อยๆลอยขึ้นมาเองโดยไม่รู้ตัวค่ะ

หากประโยชน์อันใดจะเกิดกับคำแนะนำนี้ sun dog ขออุทิศให้คุณสายลมฯและพี่สาว นักรบ 2 ท่านตลอดจนครูอาจารย์ของเขาที่แนะนำ sun dog ในเรื่องการเจริญสติ และทุกท่านทั้งที่อ่านและไม่ได้อ่านบทความนี้ค่ะ

 

ขอบคุณ..คุณซันด๊อกมากจ้ะ..ที่เป็นห่วง

อ่านบทความของคุณแล้ว..รู้สึกดีขึ้นมาเลย..เจอคนที่เข้าใจ..ชอบ..ที่คุณเปรียบเทียบกับดวงจันทร์..มันใช่เลย..
ปัญหานี้ไม่เคยหายไปจากชีวิตพวกเราเลยค่ะ..อาจสงบบ้างแล้ววนเวียนกลับมาใหม่..บางครั้งเราเบื่อที่จะฟังพี่สาวเราบ่น..เพราะเราเองก็ไม่ค่อยจะรอด..แต่ก็ต้องฟังแล้วช่วยให้เขาสบายใจ..แต่ก็มีบางที..เราก็ทะเลาะกับเขาเสียเอง..
ไม่กี่วันมานี้เอง..เรื่องลูกชายคนโตของเขา วัยรุ่น ไม่เรียน ไม่ทำงาน ซิ่งรถ เที่ยวเกเร
ลูกชายเธอเพิ่งกลับมาจากเที่ยวทั้งวัน (ลูกชายคนนี้อยู่กินนอนบ้านเราเอง)..ก็มากินข้าว..แต่เผอิญว่าเราก็ยุ่งเลี้ยงลูกเราและน้องๆของเขาอีก2คน ส่วนพี่สาวเราเพิ่งกลับมาจากทำงานและกำลังหุงหาอาหารให้สามี ส่วนสามีเธอ นั่งคุยเล่นกันเรื่องแข่งนกแข่งไก่กับเพื่อนทั้งวัน..เราก็เลยไม่ทันได้ทำกับข้าว เพียงแต่มีน้ำพริกปลาทอดอยู่นิดหน่อย เราก็หิวกำลังกินอยู่พอดี..ลูกชายเธอมาแย่งปลาไปจากจานเรา..
เราเตือนดีๆ..ไปตักแกงที่บ้านไป..แม่เธอกำลังทำอยู่..มันกลับหาว่าเรา..พูดมาก(ขี้เหนียว)..ก็เลยบอกแม่เขา..แม่เขามาเตือนลูกชายว่าอย่างไรไม่ทราบ..มันโวยวายโกรธ..ขับรถไปอย่างเร็วแรง..
เท่านั้นเอง..แม่มันหันมามองเรา..มันไม่กล้าไปที่บ้านรู้มั้ย พ่อมันด่าทุกทีที่เจอหน้าลูกคนนี้..มันเลยไม่ไป..เราก็เลยบอกว่า..มันจะมากไปแล้วแหล่ะ..ลูกมากินข้าว..ถ้าด่าบอกตรู..เดี๋ยวจัดการเอง..
แต่ไม่จบ..ยังบ่นว่าลูกเพิ่งกลับมา ทั้งวันยังไม่กินอะไร ยังมาเจออย่างนี้อีก(หมายถึงเรา) มันเลยโกรธมากเพราะเรา..เราเครียดดดดดดดด..............จะแก้ยังไง แม่มันไม่เคยรู้หรอก อยู่ที่บ้านเรา มีอะไรแบ่งให้กินซื้อขนมมาเผื่อ เปิดเพลงเสียงดัง พาเพื่อนเข้าบ้าน เรายังไม่ว่าอะไรเลย..

 

แล้วไหนจะคอยเป็นไม้กันหมา..ให้พี่ชายขี้เมาของเราอีก เสืออยู่บ้านเดียวกันแล้วมันเป็นต้องปวดหัวทุกที..เครียดดดดดด.......

แล้วไหนจะแม่เราอีก..แม่นี่เป็นโรคเครียดยิ่งกว่าเราอีก..อยู่บ้านทั้งวัน..เรามาทำงานค่ำๆกว่าจะกลับ..เฮ้อออ..

 

พรุ่งนี้ ลองโทรไปที่นี่ดูสิครับผม อาจเกิดปัญญา จากท่านได้

http://palungjit.org/threads/รับปรึกษาปัญหาชีวิตทุกปัญหา.336825/

 

- ต้องเข้าใจอย่างว่าความอยากมักมากกำหนัดใคร่ได้มีกันทุกคนสำหรับผู้ที่ยังไม่เห็นโทษของมัน รวมทั้งผมด้วยถึงแม้ผมจะเข้าใจและศึกษาปฏิบัติในธรรมก็ตาม ดังนั้นเราต้องทำความเข้าใจในสัจธรรมอย่างนี้ก่อนว่า
๑. ไม่มีบุคคลหรือสิ่งใดๆจะเป็นดั่งใจเราปารถนาทั้งหมด
๒. เราต้องประสบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักที่พอใจอยู่เป็นประจำทุกวัน
- เมื่อเข้าใจดังนี้แล้วก็ให้คุณพยายามมองบุคคลนั้นด้วยความสงสารว่า เขานี้น่าสงสารนะเป้นโรคประจำตัวที่น่ารังเกลียดที่ไม่อาจจะแก้ให้หายได้โดยง่าย แล้วระลุกรู้ในสัจธรรมทั้ง 2 ข้อที่กล่าวข้างต้นเพื่อเข้าสู่การละความติดข้องใจทั้งหลายที่มีต่อบุคคลนั้นๆ

ทีนี้หากพี่เขยคุณมีสติพอที่จะพูดคุยกันได้ พูดคุยรู้เรื่อง หรือ อาจจะพูดในตอนที่เขากำลังอารมณ์ดีๆอยู่ ลองแนะนำให้เขาศึกษาพระธรรมทั้งหลาย และ แนวทางต่างๆที่พอจะหาได้ดูน่ะครับ อาจจะทำให้เขารู้แยกแยะมากขึ้น ให้เขามองรู้เห็นผลเสียและจ้อเสียของกามให้มาก

หากคุณพอจะสนใจแนวทางที่ผมกล่าว ก็ให้คุณโพสท์กระทู้ขอได้ที่หน้าเวบ จะได้มีหลายๆท่านช่วยแนะนำด้วยครับ

 

ปัญหาหากยากจะแก้ไขได้..เราต้องอยู่กับปัญหาให้เป็น..คิดว่าสักวัน..จะดีขึ้นเอง..ขอให้เราทำวันนี้ให้ดีที่สุด..

 

สาธุ
เวลาเดิน อยู่กับตาและเท้า
เวลาใช้มือ อยู่กับตาและมือ
เพียงไม่กี่นาทีก็ได้พักผ่อน
เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ

 

หูยยยยยยอ่านเรื่องของคุณแล้วอึ้ง ทึ่ง เสียวและปวดหัวแทนจังค่ะ เฮ้ออออ เอานะสู้ๆ คิดท้อได้แต่อย่าถอยนะค่ะ บททดสอบเราเยอะไปนิดหนึ่งจะว่าไปคุณทุกข์เพราะคนรอบกายมากกว่าจริงๆแล้วถ้ามีแค่คุณแฟนลูกและแม่ของคุณครอบครัวคุณกะอบอุ่นเปงไหนๆแระเนอะๆ น่าเห็นใจทั้งคุณและแฟนคุณจังค่ะกลัวความอดทนของแฟนคุณจะสิ้นสุดลงสักวันอะนะและแม่ของคุณคงเหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจแต่ท่านกะคงภูมิใจที่อน่างน้อยคุณกะต้องเป็นลูกที่ท่านภูมิใจที่สุดอะเนอะ

เอาน่ากรรมลิขิตมาแล้วนี่เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์เอ๊าไหว้พระสวดมนต์เจริญสติกรรมฐานสักวันละห้านาทีสิบนาทีเพิ่มไปเรื่อยๆแล้วอย่าลืมแผ่เมตตาให้เทวดาผู้รักษาพี่ชายพี่สาวพี่เขยและหลานคุณนะค่ะ กะไม่รู้จะแนะนำอะไรมากไปกว่านี้แระค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณอย่างแรงจ้าสู้ๆนะค่ะ

 

ขอบคุณ..คุณyaka ที่ให้กำลังใจและเข้าใจเรา ซึ้งใจมากๆค่ะ..กรรมลิขิตมาแล้วนี่เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์..เชื่อแล้วค่ะ

 

วัยรุ่นกับปัญหายาเสพติด

อย่างที่เคยบ่นๆไว้..เรื่องหลานชายคนโตน่ะค่ะ..

คือหลานตอนนี้ติดเพื่อน ติดยา ติดเกมส์ ซิ่งรถ ..ฯลฯ..จนไม่กลับมานอนบ้าน..ขอเงินใช้ทุกวัน ไม่ยอมทำงาน ไม่ฟังใครเตือน..

ที่ผ่านมา..แม่เค้าให้ ทั้งโทรศัพท์ เปลี่ยนหลายเครื่องละ แต่ละเครื่องพังหมด เพราะไม่รักษาของ..ล่าสุดจะเอาไอแพด.....แม่เค้าจะไม่ให้ เพราะแพง (ลำพังเงินเดือนที่มีรับผิดชอบครอบครัว ก็ไม่พอต้องหยิบยืมเราเป็นประจำ ) แต่หลานคนนี้ไม่ยอม..ขู่แม่เค้าว่า......ถ้าไม่ให้ ก็จะไปค้ายาเล่นยา แล้วไม่กลับมาอีกเลย........จนในที่สุดแม่เค้าไปกู้เงินนอกระบบเพื่อซื้อไอแพดให้ลูก เรามารู้ทีหลัง..รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก.............ได้แต่ช่วยไม่ให้เป็นหนี้เพิ่ม จึงไปปลดหนี้ให้ แล้วค่อยให้ผ่อนจ่ายกับเราไปเรื่อยๆ โดยไม่มีดอกเบี้ย..

ที่นี้..หลานคนนี้จะเอารถอีก..แต่รอบก่อนเพิ่งให้ไป แล้วไปประสบอุบัติเหตุ รถพังทั้งคันใช้ไม่ได้แล้ว จึงมายืมรถแม่เค้าไปใช้ทุกวัน..เพื่อนของหลานเราเคยเอารถหายไป2วัน ตอนนั้นแม่เค้ากลุ้มใจมาก ตัดสินใจไปแจ้งความ..ดีที่เพื่อนของหลานเอารถมาคืนก็เลยไปถอนความ.......แต่ปัญหาก็มีอีก..แม่เค้าต้องใช้รถเข้าเวร........จึงทำให้มีปากเสียงกันบ่อย เงินก็ขอทุกวันแม่เค้าก็บ่น แต่หลานคนนี้ไม่ฟัง เอาทั้งโทรศัพท์ไอแพดโยนลงพื้นอย่างแรงด้วยความโมโห.. แล้วก็หายไปหลายวัน แม่เค้าก็ได้แต่ทำใจ หันหน้าเข้าหาวัด..คิดจะบวชชีพราหมณ์..(ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยคิดจะบวช หรือหันหน้าเข้าหาวัด)

แล้วเหตุการณ์ก็บานปลายขึ้นมาอีกครั้ง..เมื่อคืนหลานคนนี้มาที่บ้าน หลังจากที่หายไปหลายวัน..กลับมาขอเงินแม่เค้าอีก ทีนี้แม่เค้าไม่ให้ เพราะกลัวลูกจะไปเล่นยา (พ่อเค้าสืบรู้มาว่าอยู่กับเพื่อนติดยา) หลานคนนี้ก็เลยมาขอเงินกับแม่เรา(ยายของเค้า)........ แต่ไม่ทันไร พ่อเค้าก็เข้ามาเอะอะโวยวายใส่ลูกเค้า(หลานคนนี้ของเรา) ด่าว่าสารพัด หลานเราโมโหร้ายมาก โยนขวานที่เค้าชอบใส่พ่อเค้า................โชคดีที่ไม่โดนแต่พ่อเค้าโกรธมากๆ ถึงกับไล่ว่า....ให้ไปให้พ้นๆ ไปตายที่ไหนก็ไป อย่ากลับมา...........แล้วหลานเราก็รีบขับรถไปอย่างเร็วแรง..

เราทุกคนอยู่ในเหตุการณ์หมด...........แต่ก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้..เรากลุ้มใจมาก เราควรทำอย่างไรดีคะ..สมองตันคิดไรไม่ออกเลยตอนนี้..ท้อ

 

จริง ๆ เราสามารถสวดมนต์ได้แทบตลอดเวลานะคะ ในทุกกิจกรรมเช่นกวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าวฯ (ยกเว้นเข้าห้องน้ำ ไม่ควรสวด)

 

*************************************

 

เห็นใจและเข้าใจสภาพจิตใจของคุณสายลมฯผู้เป็นเสมือนแสงประทีปของครอบครัวพี่สาวจริงๆ ..

เข้าใจว่า..พี่สาวเลี้ยงลูกมาผิด ประมาณว่า เอาใจกันเกินไป (pamper)ลูกจนเสียคนไปแล้วโดยไม่เคยสอนเขาให้รู้จักและเข้าใจในเหตุผลอันจำเป็นต่อการมีชีวิตที่ถูกต้องเหมาะสม...อีกทั้งปัญหาครอบครัวระหว่างพ่อกับแม่ก็มีส่วนผลักดันให้เขาถูกกดดันจนต้องหาทางออกด้วยการคบเพื่อนแต่เพราะคบพาลมิตรจึงเข้าถึงความเสียหายทั้งแก่ตนและชนรอบข้างเช่นนี้...ในฐานะคนที่เคยดูเเลใกล้ชิดเขามาอย่างท่านสายลมฯเองก็เข้าถึงทุกข์โทมนัสสาหัสเช่นกัน ไม่ต้องกล่าวถึงอกแม่ว่าจะตรอมใจขนาดใหน...

หากเขาห่างจากพาลมิตรได้ การแก้ไขปรับปรุง"อาจ"เป็นไปได้ แต่ก็คงยากและต้องใช้เวลานานทีเดียว เพราะเขาติดยาอันทำลายสติปัญญาไปแล้ว ข้อที่จะกลับรู้สึกตัวแม้เพียงสำนึกได้ว่ามารดาบิดามีคุณก็ยากแล้ว เขาจึงเป็นผู้ที่จะสามารถทำอันตรายแก่บุคคลคือพ่อแม่ที่ไม่คิดทำร้ายเขาเลย แต่หากเขาไม่ได้เงิน ครานั้นอาจทำบาปมหันต์ได้หลายอย่างแก่คนรอบตัว ไม่เว้นพ่อแม่..

หากพ่อแม่คิดจะช่วยเหลือเขา ก็คงต้องระมัดระวังตัว ให้มาก
พ่อแม่เอง ลองตรวจศีลของตนว่า มีอาชีพการงานอะไรเกี่ยวข้องกับการส่งเสริมความมัวเมาขาดสติแก่ใครๆ หรือไม่ การทำบุญประเภทช่วยเหลือสถานบำบัดยาเสพติดเป็นสิ่งที่ควรทำ แล้วพึงอธิษฐานไปว่า ด้วยเจตนาบำบัดรักษาคนติดยา ขออานิสงค์บุญนั้นปัดเป่าให้บุตรบริวารของตนพ้นจากการเสพติดในสิ่งทั้งปวง..ให้เกิดสติกลับคืนเป็นปรกติ มีสัมปชัญญะสำนึกได้ในบาปบุญทั้งหลาย ให้เขาปลอดภัยห่างไกลพาลมิตรโดยพลัน..เป็นต้น

แล้วทำใจว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของเฉพาะตน แม้การเกิดมาเกี่ยวข้องกันด้วยอำนาจบุญและบาปก็เพราะกรรมที่ตนทำมาส่วนหนึ่ง จึงไม่พึงโยนความผิดให้ใครๆ เมื่อต้องตายเพราะกายแตกในวันหนึ่ง ทุกคนต่างไม่อาจจูงมือหรือพากันไปเป็นเพื่อนกันได้ เพราะต้องไปตามลำพังคนเดียวอย่างแท้จริง..มีแต่กรรมดีกรรมชั่วเท่านั้นที่ตามคอยส่งให้ได้สุขหรือทุกข์ แม้ชาติที่แล้วมาก็ลาจากบุตรหรือคนรักกลุ่มอื่นมาแล้ว แม้ในปัจจุบันก็ต้องลาจากกันไปเพื่อไปได้บริวารกลุ่มอื่น เช่นนี้ไปเรื่อย การติดยึดข้องอยู่ ย่อมไม่เป็นประโยชน์อันใด แก่ตนเลย มีแต่จะถ่วงตนให้ตกจมอยู่ในทุกข์เท่านั้น หากตายลงในขณะจิตเศร้าหมอง โอกาสที่จะได้คติในอบายย่อมมีมาก จะคุ้มกันใหม?..

เรื่องบางเรื่องต้องดิ้นรนขวนขวายในการจัดการ.. บางเรื่องต้องปล่อยวางและรอคอยเตรียมการแก้ไขเมื่อถึงโอกาสที่ควร ..บางเรื่องต้องใช้วิธีอลุ้มอล่วย บางกรณีต้องใช้ขั้นตอนที่เด็ดขาด พึงพิจารณาเลือกที่เหมาะครับ..

ขอให้ปัญหาจบลงด้วยดีครับ..

 

ตอนนี้พี่สาวเราอ่อนลงมาก........ผิดกับเมื่อก่อน เดี่ยวนี้รู้จักพาแม่ไปวัด ซื้อของให้แม่ไปวัดบ้าง เรื่องสามีของเธอก็ดูจะเบาบางลงแล้ว................จริงๆหากไม่มีเรื่องลูกคนโตของเธอมาเพิ่มอีก..เราก็เห็นว่าชีวิตครอบครัวเธอเริ่มดีขึ้นแล้ว..และเธอก็จะลางานไปบวชชีพราหมณ์เพื่อความสบายใจอย่างที่ตั้งใจไว้..

 

เจริญในธรรมครับ สะสมกุศลให้มากครับต้องอาศัยเวลาแล้วจะมีวันหนึ่งที่เขามีสติคิดได้เวลานั้นเราจะสอนเขาได้ผมขอให้เวลานั้นมาถึงไวๆครับ
หลักๆของการแก้ปัญหาชีวิตคือฝึกสติ การทำสมาธิ สวดมนต์ แผ่เมตตา ทำทาน

ผมก็พึ่งผ่านปัญหาใหญ่มาเหมือนกัน สิ่งใดช่วยเหลือได้ยินดีเสมอครับ

 

รู้สึกตื้นตันใจมากค่ะ......เพราะไม่เคยรับคำชมจากใครมาก่อน..ทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะค่ะ

ขอบคุณค่ะที่เข้าใจ..เป็นเช่นนั้นจริงๆ

จะลองนำไปปฏิบัติดูนะคะ..อยากให้เค้ากลับมาคิดได้อีกครั้งค่ะ..
ตอนนี้คงต้องปล่อยเค้าไปก่อนใช่ไหมคะ..เพราะเค้าไม่ติดต่อกลับมาเลยค่ะ..ได้ยินพ่อเค้าบอกว่าจะแจ้งตำรวจจับวัยรุ่นติดยาแถวๆที่ลูกชายไปอยู่..ให้ตำรวจจัดการ.....และเพิ่งได้ข่าวมาว่า..หลานไปเที่ยวบ้านอา แล้วเงินเค้าหาย 3000 บาท เค้าสงสัยหลานของเราอยู่ เพราะมีแต่เค้าที่เข้าออกได้............แม่เค้ายังไม่รู้เรื่องนี้ พวกเราปิดไว้ เห็นเธอกลุ้มใจมากแล้วอ่ะค่ะ

หวังไว้เช่นนั้นเหมือนกันค่ะ..ไม่อยากให้หลานเสียคนไปมากกว่านี้..กลัวเค้าจะไม่กลับคืนมา

 

คุณสายลมฯจะทำอะไรได้อีกในเมื่อหลานโตแล้วเขาย่อมเคลื่อนที่ไปยังที่ที่เขาคิดว่าเป็นที่พึ่งอันเกษมของเขา...พ่อแม่เขาก็บอกกล่าวแก่เขาให้กลับมาบ้านแล้วมิใช่หรือครับ?..แต่เพราะพฤติกรรมที่แผกผิดไปจากคลองธรรมของเขา ก็ย่อมขวางกั้นเขาให้ต้องปลีกตนไปอยู่ในที่ๆมีคนที่มีธาตุเสมอตน ใครจะทำอะไรให้ใครไ้ด้เล่าครับในเวลาที่เขาโตแล้วเช่นนี้?

...คุณสายลมฯอาจได้พบเจอเขาอีกในไม่ช้า เมื่อเขา"หิวเงิน".. ในเวลานั้น คุณสายลมฯต้องระมัดระวังให้มากถึงมากที่สุด เพราะในสัญญา(ความจำได้หมายรู้)ของเขาและคุณสายลมฯไม่สอดคล้องต้องตรงกันเสียแล้ว...เพราะเขาอาจไม่เห็นคุณสายลมฯเป็นญาติ แต่เป็นแหล่งเงินที่หาได้ง่าย ในขณะที่คุณสายลมฯเห็นเขาเป็นหลาน ภาพน่ารักของเขาคราวที่ยังเป็นทารกยังตรึงตราอยู่..ครานั้นกระแสเเห่งเมตตาปราณีย่อมหลั่งไหลไป แต่เขาคงไม่สนใจอะไรนอกจาก"เงิน"และ"ยาเสพติด"..ถ้าว่า ในเวลานั้น คุณสายลมฯไม่มีเงินติดตัวเลย อะไรๆก็ย่อมเกิดขึ้นได้ จริงใหม?..เำพราะฤทธิ์ของการไม่มีสติคุ้มครองตนนั้น ย่อมยังบุคคลให้ล่วงอกุศลกรรมบถได้งายดาย ...พึงทราบตามจริงที่เป็นไปดังนี้..

ส่วนที่พ่อเขาจะแจ้งตำรวจนั้น ก็เป็นเีรื่องที่ต้องรอบคอบ เพราะอาจเป็นการทำตนให้เดือดร้อนเพิ่มขึ้นในหลายแง่..วิธีที่น่าจะพิจารณาคือการส่งบัตรสนเท่ห์ไปถึงตำรวจ กรณีนี้เพื่อไม่ต้องเกี่ยวข้องด้วยตนเองโดยตรง(เพราะเราท่านทราบดีถึงกระบวนการของตำรวจที่มากทีนำความเสียหายมาสู่คนถูกมากกว่่าคนผิด.. เพราะที่นี่คือประเทศไทย!)...หากและเมื่อหลานต้องถูกจับ ก็พึงปลงให้ลงว่านี่มาด้วยบาปกรรมของเขา..การที่เขาจะลอยนวลทำบาปแก่พ่อแม่และญาิติรอบตัว รังแต่จะพาเขาไปอบายแต่ถ่ายเดียว การที่ถูกจองจำย่อมเป็นความเกษมปลอดภัยแก่ตัวเขาเองและธารณะชนทั้งหลาย..ตรงนี้พ่อแม่ต้องพิจารณาความเหมาะควรแก่สถานการณ์ เพราะทราบดีกว่าใครอื่น..

และมาถึงเรื่องที่บ้านอาเงินหายนั้น..คุณสายลมฯควรจะแจ้งเตือนอาหรือญาติอื่นๆ ให้ระวังเวลาหลานคนนี้ไปหา ทั้งนี้เพื่อป้องกันความเสียหายในวงกว้าง การชี้แจงความจริงเป็นสิ่งที่ควร เพราะเราเอง หากอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ก็ย่อมต้องการทราบความจริงเช่นกัน จริงใหมครับ..?

ขอให้คุณสายลมฯพบทางออกในการแก้ปัญหา(ของคนอื่น)โดยเร็วและสำเร็จด้วยดีแก่ทุกฝ่ายครับ..เป็นกำลังใจให้เต็มที่ครับ

 

ต้องขอบคุณ..คุณดีดีแมนอีกครั้งนะคะ..ที่คอยรับฟังและชี้แนะให้ด้วยความเต็มใจเสมอมา..

ดิฉันจะระมัดระวังตัวกว่านี้ค่ะ..อันที่จริงก็ระวังตัวระวังคำพูดมาก่อนอยู่แล้ว......เพราะได้สัมผัสฤทธิ์เดชของเค้ามานาน..ใครก็เอาไม่อยู่ นอกจากตัวเค้าเอง..
บ่อยๆที่เค้ามาที่บ้านตอนดิฉันอยู่กับลูกๆหลานๆ..ก็ทำตัวปรกติ แต่เค้าชอบแกล้งน้องเค้าแรงๆ ซึ่งเด็กตัวเล็กๆ ไม่ประสีประสาก็อาจจะโกรธเป็นธรรมดา ปาของใส่เค้าบ้าง แต่เค้าโมโหมาก ดิฉันต้องเข้าไปขวางทุกทีบอกเค้าดีๆเค้าก็ไม่ค่อยจะหยุด..ตอนไม่ติดยาก็น่ากลัวอยู่แล้ว..ตอนนี้มาติดยาทำตัวเหลวแหลกอีก ช่วยก็จะช่วยระวังตัวก็ระวัง อีกอย่างดิฉันเองก็ท้องแก่มากแล้ว..คงต้องระวังให้มากกว่าเดิม..

ส่วนทางฝ่ายญาติพ่อเค้า อย่างอาที่เงินหาย..เค้าเคยโทรมาบอกพ่อเค้ามานานแล้ว..ว่าเห็นเค้าไปมั่วสุมที่นั่นที่นี่..แล้วเวลาเค้าไปที่บ้านญาติเงินหายทุกที(แค่สงสัย) แต่พอแม่เค้ารู้..เค้าไม่เชื่อ พาลเกลียดญาติฝ่ายสามีหมด..

เวลานี้คงได้แต่ทำใจ..คงต้องปล่อยเค้าไปก่อน วู่วามก็ไม่ได้นิ่งเฉยก็ไม่ดี อย่างที่พ่อเค้าบอกว่าจะแจ้งตำรวจ ดิฉันก็กลัวว่ามันจะไม่ง่ายอย่างที่คิด..ตอนนี้เค้ายังไม่ติดต่อกลับมาแต่อย่างใด..กำลังคิดว่า..หากเค้าติดต่อมากับดิฉัน ดิฉันควรจะทำอย่างไรถึงจะดีที่สุดในเวลานี้..

 

ฟังที่เล่ามาถึงพฤติกรรมของเขาแล้ว ออกจะหนักใจแทนครับ เพราะทุนเดิมที่เสียของเขาติดตัวมามากจนแสดงออกมาชัดตั้งแต่เด็กแล้ว...แต่เอาละ ยังหวังอยู่่ว่าทุนฝ่ายดีของเก่าจะมีกำลังมาช่วยได้..

ไม่ทราบว่าเขาเชื่อฟังคุณสายลมฯบ้างหรือไม่ที่ผ่านมา?...

ก่อนอื่น ขอให้เตรียมตัวพร้อมกรณีฉุกเฉิน เช่นมือถือพร้อมโทรหาสามีหรือพี่หรือเพื่อนสนิท หากถูกทำร้ายเมื่อหลานมาหา...

ในกรณีที่ถ้าเขาติดต่อคุณสายลมมา ทางโทรศัพท์ ก็พูดเกลี้ยกล่อมให้เขาเห็นแก่อนาคตของเขา บอกเขาว่าทุกคนรักและห่วงใยเขาพร้อมอภัยให้หมดทุกอย่าง คนเราพลาดพลั้งทำผิดได้เสมอและทุกคน แต่ก็สามารถให้โอกาสตนเองแก้ไขได้เช่นกัน..สอบถามเขาดูว่า ที่เขาไม่กลับมาเพราะถูกข่มขู่จากใครหรือไม่ หรือมีปัญหาอะไรที่เราพอจะช่วยได้อีกหรือเปล่า..หรือบอกเขาว่าที่เขากำลังทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจนั้นเป็นบาปหนัก ขอให้นึกถึงบุญคุณที่พ่อแม่เลี้ยงมา อะไรทำนองนี้..

(เข้าใจว่าทุกคนคงคงได้เคยพูดกับเขามาเกือบทุกอย่างแล้ว เพื่อให้เขากลับตัว..แต่...คุณสายลมฯก็ทราบแก่ใจว่า นอกจากเขาจะบังคับตนให้แก้ไขตัวแล้ว ใครอื่นก็บังคับหรืออ้อนวอนเขาไม่ได้...ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด ก็ต้องหันมาสอนตนเองว่า สิ่งทั้งปวงไม่ใช่เราหรือของเรา เพราะเกิดด้วยอำนาจ ของเหตุปัจจัย จึงเป็นอนัตตาที่ไม่มีใครบังคับบัญชาให้ได้ตามที่ต้องการสักสิ่งสักอย่าง...สิ่งใดที่เรารักมาก สิ่งนั้นจะเป็นที่มาของทุกข์โทมนัสมากเช่นกันในภายหลัง...แม้บางคนจะบอกว่า ไม่จริงเลย เพราะมีบริวารดีเยี่ยม แต่ถามว่าหากบริวารที่น่ารักเหล่านั้นเจ็บป่วยหรือเสียชีวิตลง จะโทมนัสหรือเฉยๆ?...ยิ่งกับตนเองแล้ว ยิ่งทุกข์และโทมนัสกว่าสิ่งภายนอกมาก...)

คุณสายลมฯต้องพยายามหลีกเลี่ยงความเคร่งเครียดในเวลานี้เพราะตั้งครรภ์ คราใดเกิดเครียดขึ้นให้รู้สึกตัวและคิดในเรื่องทานหรือศีลหรือภาวนาที่ตนทำไว้แล้วให้แก้กันไว้ อย่าได้ปล่อยให้เครียดนาน จะมีผล เสียแก่ลูก ไม่คุ้มกันเลย..บางทีก็เพราะความห่วงใยคนรอบข้างไปหมด นึกว่าตัวเองเป็นSuper woman คิดช่วยเขาจนลืมดูแลตนเอง..อย่างนี้"ก็เกินพอดีไป"นะครับ...

คุณสายลมฯจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม เหตุการณ์บางอย่างที่เราไม่อาจแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้ด้วยความพยายามอย่างไรๆ จนต้องปล่อยวางให้มันเป็นไปตามวิถี ท้ายสุด มันคลี่คลายไปเอง ...ส ่วนจะคลี่คลายไปในด้านบวกหรือลบ ดูจากสถานภาพในปัจจุบันเป็นประมาณ และเราหรือผู้เกี่ยวข้องต้องขวนขวายในการทำกุศลอันเป็นวิธีเดียวที่เราทำได้...บางที ผลออกมาพลิกความคาดหมายทีเดียว..เรื่องทำนองนี้ ผมเคยประสบมาและอัศจรรย์ใจในข้อความจริงที่ว่า "ธรรมะย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม"จนถึงบัดนี้ครับ..

ส่งกำลังใจมาพร้อมกับความเย็นที่ -15 C...เผื่อคลายความร้อนในใจคุณสายลมได้บ้าง...