คนไม่มีฐาน ไม่รวย ต้องใช้ความพยายามให้มาก ถึงมากที่สุด

คนเราเกิดมานั้น บางคนเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะยากจน เมื่อเรียนจบ ก็ต้องขยันทำงาน หาเงิน ชีวิตจะอยู่ได้ต้องมีเงิน

บางคนที่ยากจน ต้องทำงานตั้งแต่ตอนเด็กๆ ไม่กี่ขวบ เช่น 7-8 ขวบ ก็ต้องช่วยพ่อแม่ทำงานแล้ว

ในอดีตผมมีอายุประมาณ 8 ขวบ ก็ช่วยทางบ้านทำงาน เช่น เก็บน้ำยาง หรือช่วยลอกเส้นยาง ก่อนการกรีดยาง

ช่วงวัยรุ่นก็ช่วยปลูกผัก ช่วยรดน้ำผัก ต้องลากสายยางยาวๆ เพื่อรดน้ำตามแปลงปลูกผัก

เมื่อเรียนจบปวส. ก็เข้ากรุงเทพฯ แบบที่ไม่มีญาติพี่น้องที่กรุงเทพ ไม่รู้จักถนนหนทางในกรุงเทพ เพราะกรุงเทพมีถนนเยอะแยะมากมาย

ในวันแรกที่เดินทางถึงกรุงเทพ ในใจยังคิด คืนนี้จะนอนที่ไหน

ผมเข้ากรุงเทพ มีเงินติดตัวราว 3,500 บาท และจะกลับบ้านเกิดไม่ได้เป็นเวลา 10 ปี

 

เมื่ออยู่ที่กรุงเทพ ผมไม่มีทีวีดู เป็นเวลาประมาณ 5 ปี ที่ไม่มีทีวี ฟังแต่วิทยุซานซิสเตอร์

ชอบฟังเพลงไมโคร เช่น เติมน้ำมัน อยากจะบอกใครสักคน เป็นต้น

หนใดที่ใจเหงา ที่เราท้อ ขอเพียงแต่มีแค่ใครคนหนึ่ง