บาปกรรม มีจริง

ตอนเพิ่งเจอกับแฟนครั้งแรก ไม่รู้มาก่อนว่าเค้ามีครอบครัว และมีลูกแล้ว จนวันนึงเราได้รู้ความจริงว่าเค้ามีภรรยากำลังท้องอยู่ เราก็พยายามจะไม่ยุ่ง จนภรรยาของแฟนมาพาดพิงถึงพ่อแม่เรา เราก็รู้สึกโกรธค่ะ แต่ตัวผู้ชายก็บอกว่าเค้าไม่ได้รักผู้ญ.คนนี้นะค่ะ เพราะว่าเกิดจากความพลาด(ตอนนั้นผู้ญยังอายุ18น่ะค่ะ) จนผู้ญ.คลอดลูกและเลี้ยงลูกมา1ปี เค้าก้อไป ฉันก็เลยได้ทดลองอยู่กันมา และในที่สุดได้แต่งงานกัน ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา มีความสุขมากค่ะ จนเมื่อเดือนธันวาที่ผ่านมา ฉันก็ได้รู้ความจริงว่าสามีนอกใจ และทุกอย่างที่ตอนนี้ฉันได้รับ เหมือนกับผู้ญ.คนนั้นที่เคยได้รับ ทั้งความเฉยชา ไม่สนใจ ทุกอย่างเหมือนกันมากๆๆค่ะ จนตอนนี้ใครถามเรื่องบาปกรรมมีจริงไหม ฉันตอบได้เต็มปากเต็มคำเลยค่ะ...ไม่ต้องรอชาติหน้าค่ะ
ส่วนตอนนี้คิดและกลัวค่ะ กลัวว่าจะโดนแย่งไป เด็กคนนี้อายุเพิ่ง21 ดิฉันส่งรูปแถมบอกด้วยว่าฉันแต่งงาน+จดทะเบียนสมรสแล้ว แต่เด็กคนนี้ไม่หยุดค่ะ พยายามทุกวิธีทางที่จะให้สามีเราไปอยู่กับเค้า ตอนนี้ฉันเสียใจ และร้องไห้ทุกวัน ได้แต่คิดถึงเวรกรรม และก็ทำได้แค่สวดมนต์แผ่เมตตา ให้เด็กคนนี้ เผื่อสักวัน ผลบุญจะทำให้ครอบครัวฉันกลับมามีความสุขอีกครั้ง
......เวรกรรมมีจริงนะค่ะ เชื่อเถอะ ......

 

อนุโมทนาท่าน จขกท ที่นำเรื่องมาลงไว้เป็นอุทาหรณ์ ..แม้จะสายเกินแก้แต่ก็ยังได้ทราบว่า"กรรมมีจริง"ก็เรียกว่ายังได้ปัญญาจากเรื่องเลวร้ายที่เกิดกับตน...ท่านจขกท พึงทราบว่า ชายผู้ไม่มีศีลธรรมนี้ ที่เขาจะรักใครจริงนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ เขากำลังบันเทิงยิ่งในการก่อบาปเวรภัยแก่ตนและเหยื่อรายอื่น ๆอีกนับไม่ถ้วน เพราะความเป็นผู้ไม่รู้จักศีลของเขานั่นเอง...

บัดนี้ ท่านจขกททได้เห็นธาตุแท้ของเขาแล้ว..ชัดเจน ท่านพึงละความหวังที่เขาจะกลับมารับผิดชอบในตัวท่านและลูกเถิดเพราะไม่มีประโยชน์ ที่ผ่านมา เขาก็แสดงธาตุแท้ให้ท่านเห็นแล้วมิใช่หรือว่า แม้แต่ลูกคนแรกที่เกิดกับหญิงคนเก่าเขายังทิ้งได้ ทำไมเขาจะไม่ทำเช่นเดิมกับท่านอีก?...

ท่านพึงทำใจยอมรับเถิดว่าท่านบอดเขลาไปเพราะอำนาจตัณหาในครานั้น จึงมิได้เห็นหรือแยกไม่ออกว่า ชายคนนี้เป็นพาลชนคนชั่วที่ท่านควรห่างไกล แต่กลับเข้าใกล้จนผูกพันธุ์ถอนตัวไม่ไ้ด้...ที่เขาจะกลายเป็นคนดีขึ้นมาได้คงยาก เพราะสั่งสมสันดานหลอกลวงมาจนแน่นหนา..เขาย่อมไม่ใช่ที่พึ่งอะไรๆของใครได้ เพราะแม้ตัวเขาเองยังทำบาปให้ตนเองได้เช่นนี้ จะมีความสวัสดีได้ที่ใหน..

ท่านจขกท บัดนี้มีภาระที่ต้องใส่ใจมากกว่าการใส่ใจว่าเขาจะกลับมาเหมือนเดิม คือลูกที่เกิดแล้ว..ท่านพึงขวนขวายในการพึ่งตนด้วยการงานเพื่อรายได้ สำหรับเลี้ยงตนและลูกเถิด คนชั่วนั้นไม่เคยคิดเอื้อเฟื้อกรุณาใครๆเพราะไม่ใช่วิสัย..ความบอดเขลาของเขาย่อมลากจูงเขาให้ทำได้แต่เบียดเบียนคนอื่นเท่านั้น ยุติความเศร้าเสียใจเถิด เข้มแข็งอดทนและเริ่มต้นใหม่เถิด เพราะเรายังมีวันเวลาใหม่ๆ ให้เริ่มได้ อย่ามัวเสียใจเพราะเสียรู้และเสียเวลาเลย สิ่งใดผ่านไปแล้วก็หมดจบแล้ว เมื่อเราลุกขึ้นต่อสู้แก้ไขปัญหาด้วยกำลังสติปัญญา ยึดมั่นในความดีคือศีลของตน ในไม่ช้า เรื่องเลวร้ายจะพ้นไป...

ปัญหาทุกย่างมีทางแก้ไข เพียงอย่าท้อนะครับ ส่งกำลังใจมายังท่านและลูกน้อย ขอให้พ้นความวิบัติ เข้าถึงความเกษมปลอดภัยด้วยดีโดยพลันครับ..

 

แล้วผู้ชายคนนั้นได้รับอะไรคะ นอกจากความสบายกายสบายใจ
หลุดจากคนนั้นไปหาคนนี้เบื่อคนนี้ไปหาคนโน๊น..... สบ๊ายสบาย

ถึงจะเป็นกรรมของคุณ ในเรื่องกรรมของเขาล่ะ

เหตุการณืแบบนี้ไม่ชอบซะเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

คนทำชั่วและผิดอยู่ ย่อมเดือดร้อนใจเสมอ แม้คนภายนอกอาจเดาว่าเขาแฮปปี้ แต่ใจเขารู้ดีว่ามันเป็นอย่างไร...เขาไม่อาจมีชีวิตเป็นปกติได้ ต้องคอยโกหกสร้างเรื่องเท็จเพื่อลวงเหยื่อรายใหม่..ต้องคอยหวาดระแวง หลบซ่อนราวสัตว์ที่ต้องพรางตัวเพื่อหลบภัย ใครๆที่รู้จักเขาย่อมรังเกียจ เพราะเกรงว่าพี่น้อง หรือญาติที่เป็นหญิงจะกลายเป็นเหยื่อเขา นี่คือความไม่แฮ็ปปี้ โดยหยาบๆในปัจจุบันชาติ..เขาในที่สุดจะพบเหยื่อที่มีธาตุเจ้าชู้สมกันดียิ่ง ..เรื่องเคยมีมาแล้วมากราย ที่นำตนมาสารภาพแม้ในเว็บนี้ทีเดียว...

ในสัมปรายภพ..ชายที่น่าจะแฮ็ปปี้ฟอร์เอเวอร์คนนี้ น่าจะไปสวรรค์ .. แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่..เมื่อเขาไปนรกมาแล้ว หากได้เกิดมาเป็นคน เศษกรรมที่ยังเหลือก็จะส่งเขาให้เข้าถึงฐานะอย่างที่ภรรยาเขาและลูกกำลังได้รับในบัดนี้นั่นแหละ..

จึงในโลกนี้ย่อมไม่ว่างจากคนที่ถูกแฟนทิ้ง หรือสามีนอกใจเลย เพราะถ้าตนไม่เคยทำเหตุไว้ ผลจะปรากฏได้อย่างไร...?..

พระพุทธศาสนาเท่านั้นที่สอนให้มีปัญญา ทราบชัดได้ว่าสิ่งทั้งปวงย่อมมีมาแต่เหตุ หาได้เกิดเพราะฟลุคไม่..

 

เวลาที่คนเรามีปัญหาหรือเรื่องที่ไม่ได้อย่างใจเราจะทำเป็นแค่ 4
อย่าง คือกังวลถึงสิ่งที่จะเกิดในอนาคต พยายามที่จะหนีปัญหา พยายามระบาย
ความทุกข์ให้คนอื่นฟังมากๆ หรือพยายามลดความขัดแย้งให้ได้มากที่สุด ทุก
แบบที่กล่าวมาไม่ใช่การแก้ปัญหาอย่างแท้จริง เมื่อไหร่ที่รู้ว่ากำลังกังวลถึงอนาคต
ทำไมไม่เปลี่ยนจากความกังวลมาเป็นการภาวนาเพื่อทำใจให้สงบแทนล่ะ เพราะ
ถึงจะกังวลไปก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา การแก้ปัญหาต้องเริ่มจากความสงบ
เมื่อสงบแล้วก็จะเห็นรากเง้าของปัญหาทั้งหมด และแนวทางแก้ปัญหา ทุกอย่าง
เริ่มจากใจ ถ้าใจเราปลอดโปร่ง เบาสบาย ทำอะไรก็ไม่ผิดพลาด ไม่เสียใจภายหลัง

 

ขอบคุณทุกความคิดเห็นค่ะ ทุกวันนี้ดิฉันมีสติมากขึ้นค่ะ เข้าวัด สวดมนต์ ทำบุญทุกครั้งที่มีโอกาส มันก็ทำให้ฉันคิดได้นะค่ะ ว่าทำไมทุกครั้งที่เรามีความทุกข์ถึงค่อยคิดถึงศาสนาเป็นที่พึ่ง ตอนมีความสุขทำไมเราไม่คิดล่ะ กลายเป็นว่าตอนนี้ฉันก็คอยบอกคนที่รู้จัก หรือมีโอกาสเล่าที่ไหน ดิฉันก็จะเล่า โดยไม่อายเลย เพราะอย่างน้อยๆๆ สิ่งที่ฉันเคยกระทำ และโดนกระทำ มันอาจจะทำให้หลายๆคนที่ได้ฟัง หรือรับรู้ คงคิดถึงเรื่องบาปกรรมได้ไม่มากก็น้อย...หวังว่าเรื่องที่ฉันลงไว้เป็นอุทาหรณ์เรื่องบาปกรรมนี้ อาจจะเป็นกุศลส่งผลให้ฉันมีความสุขในชีวิตครอบครัวนับจากนี้ค่ะ....

 

ชอบภาษาของโพสต์นี้มากๆ ตอบเรียบแต่จิกกัดดีจริงๆ