บาปหรือไม่ค่ะ

หากเราได้รับความเจ็บช้ำน้ำใจจากใครสักคน แต่เราทำอะไรเค้าไม่ได้ จึงได้แต่คิดในใจขอให้ทางบ้านเค้า ไม่ว่าจะเป็นแม่ หรือ พี่ หลาน ของเค้าได้รับความช้ำใจเหมือนที่เค้าทำกับเรา.... เพื่อว่าเค้าจะได้รู้สกบ้าง
หากเรามีความคิดเช่นนี้ เราจะบาปมั้ยค่ะ และจะมีเวรกรรมต่อกันไปอีกหรือไม่

 

อะไรที่ขึ้นชื่อว่าไม่ดี ย่อมบาปทั้งปวง ไม่ว่าจะกระทำด้วย กาย วาจา ใจ

เมื่อสร้างสร้างอะไรขึ้นแล้วก็ต้องเป็นของเรา

 

ขอเตือนด้วยความหวังดีอย่างแรง..อย่าแช่งเขาเลย อย่าผูกใจเจ็บเขาเลย มันจะกลับมาทำร้ายตัวเราเองในภายหลัง (ที่พูดได้เพราะพบมากับตัวเองเลย คือพี่สาวแท้ๆของเราเอง ทุกวันนี้เธอแทบจะหาความสุขไม่ได้เลย)...ยกตัวอย่างชัดๆจากเรื่องบ่วงฯ:boo:

 

[FONT=MS Sans Serif, CordiaUPC, BrowalliaUPC]

ความคิดเช่นนี้เป็นธรรมฝ่ายบาป เรียกว่า"พยาบาทวิตก "เป็นอกุศลกรรมบถข้อ๙ในอกุศลกรรมบถ๑๐
เป็นเหตุนำเกิดในนรกอบายภูมิได้..

ขอให้ระงับความคิดเช่นนี้เสียโดยเร็วพลันเพราะไม่มีผลดีแก่ตนเองแต่ถ่ายเดียว พึงทราบว่า หากใครๆจะได้ดีมีสุขหรือได้ทุกข์โทมนัสเพียงด้วยความคิดของใครๆแล้ว โลกนี้คงไม่มีใครประสบทุกข์เลย
เพราะุ ทุกคนต่างพากันคิดให้ตนเองอยู่เย็นเป็นสุขไม่มีเวรภัยเบียดเบียนอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว..จริงใหมครับ?

ถ้าจะคิดก็ควรจะคิดถึงเรื่องกฏแห่งกรรม เพ่งเล็งเฉพาะที่ตนว่า อาศัยเหตุเก่าคือความประมาททำบาปกรรมที่คล้ายหรือทำนองเดียวกับที่สามีและญาติฝ่ายสามีกำลัง ทำอยู่ในเวลานี้ ผลคือความทุกข์อันเผ็ดร้อนจึงมาปรากฏได้ ... เหตุและผลย่อมสอดคล้องกันเสมอไม่ไขว้เขว แหวกแนวไปเป็นอื่น...

บาปเก่าทำไปแล้ว แก้ไขไม่ได้ แต่เราเลือกทำกรรมที่ดีใหม่ได้ในปัจจุบัน..คนที่ทำบาปเขาก็ย่อมจะได้เสวยวิบากของเขาแม้ไม่ต้องมีใครช่วยคิดสาปแช่งอยู่.. แต่หากเราคิดร้ายกับเขานี่เท่ากับเราเข้าไปมีส่วนแบ่งบาปกับเขาด้วยแล้ว ไม่คุ้มกันเลยครับ..หันมาศึกษาพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า เพื่อเป็นปัจจัยแก่ปัญญาดีกว่า เพราะบุคคลจะล่วงทุกข์ได้ ด้วยปัญญาเท่านั้น ศาสนาพุทธเ่ท่านั้นที่สอนให้คนมีปัญญา แล้วพึงตั้งใจประพฤติศีลให้มั่นคง..เมื่อสามารถเจริญกุศลได้เป็นประจำ กำลังของบุญจะสามารถเป็นปัจจัยดึงกุศลเก่าที่เคยทำมาแล้วมาส่งผล เบียดแทรกอกุศลวิบากให้ลดหรือหมดไปได้..อย่าเพิ่งท้อเสียก่อนนะครับ..อภัยให้สามีและญาติๆเสีย เพราะเขาเหล่านั้นไม่รู้ตัวเลยว่า กำลัง"ทำเหตุ"เพื่อ"ผล"คือการได้เข้าถึง ความประสบทุกข์เช่นเดียวกันหรือคล้ายๆกับที่ท่านจขกท กำลังเป็นอยู่ในบัดนี้...

อย่าอาศัยผลของบาปเก่ามาเป็นเหตุให้ทำบาปใหม่ต่อเนื่องเลย ไม่คุ้มกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ในชาตินี้เลย...

ขอให้พ้นทุกข์ไวๆครับ
[/FONT]

 

บาปหรือไม่

ขอบคุณในคำแนะนำของทุกท่านค่ะ ออมแอมป์จะนำคำแนะนำดีๆเหล่านี้มาระลึกอยู่ในใจเสมอ จะหมั่นให้อภัย ไม่คิดผูกพยาบาทเพื่อให้พ้นจากทุกข์ปัญหาเหล่านี้ ขอบคุณมากๆๆ ในข้อคิดค่ะ

 

เมื่อคุณเลิกคิดพยาบาทแล้ว และให้อภัยในกรรมที่เขาได้เคยกระทำแก่เรา คุณย่อมได้เข้าถึงทานที่ยิ่งใหญ่ที่น้อยคนทำได้ยากคือการให้อภัยทาน ที่ปัจจุบันนี้หาได้ยากจริงๆครับ
ไม่เจ็บไม่โกรธไม่เกลียดเขา ถึงแม้เขาจะต้องทำให้เราเจ็บปวดเจ็บช้ำทั้งกายและใจก็ตามครับ

อนึ่งวิธีคิดในการให้อภัยทานมีหลายวิธีคิด แต่ที่ผมเคยใช้ประจำคือคิดว่าคนที่เขาทำบาบคือคนที่น่าสงสารเพราะเขาไม่มีภูมิความรู้ในธรรมะ หรือยังเกลือกกลั้วด้วยกิเลสอยู่มาก
นอกจากเราให้อภัยเขาแล้ว หากคนที่ว่าเป็นญาติเพื่อนสนิท หรือบุคคลที่เราว่ากล่าวชักนำหรือช่วยเหลือเขาได้ก็ควรให้แสงสว่างแก่เขาครับ ทำให้ถึงที่สุดแห่งความดี แล้วสิ่งดีๆย่อมเกิดกับคุณ แน่ๆคือความสุขทางใจเกิดทันทีครับ

 

ลองอ่านวิธีแผ่เมตตาจิตในอุบายแนวทางนี้ดูนะครับ

วิธีการเจริญเมตตาจิตในการสวดมนต์แผ่เมตตาให้แก่บุคคลทั้งหลาย

หวังอย่างยิ่งว่าสิ่งนี้จะช่วยคุณออกจากสภาวะจิตที่ ขุ่นมัว ขัดเคืองใจ ได้นะครับ

 

ไม่บาป เพราะ เป็นความขาดสติเนื่องจากโกรธแล้ว

แต่ตอนนี้ มีสติและสำนึกผิด จึงมาตั้งกระทู้ถาม

เช่นนี้

ไม่บาป

แต่ให้เลิกคิดทั้งหมด

ก็จะไม่มีดอกเบี้ยค้างกัน

จบ

 

เพราะหนูเป็นเด็ก จึงมีความคิดในลักษณะนี้
ต่อเมื่อหนูเติบใหญ่
ความคิดในลักษณะนี้ก็จะค่อยๆจางหายไปนะคะ

 

เอาแบบจิ๊กสิค่ะ นิ่งสงบสยบทุกสิ่ง ลองฝึกดูนะค่ะสู่ๆเช่นกันค่ะ