มุมมองเรื่อง "ความรัก"

รักมีทั้งสุขและทุกข์เป็นของคู่กันเหมือนน้ำกับไฟ เป็นคนหนึ่งที่เลือกมีรัก แม้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นทุกข์ แต่รักแบบใหนล่ะที่จะทำให้เราทุกข์น้อยที่สุด รักที่ไม่ยึดติด เพราะไม่มีอะไรที่เป็นของเรา อาจทำได้อยาก ทุกสิ่งมันอยู่ที่ใจทุกข์ก็ใจเราสุขก็ใจเรา

 

ถ้าที่ใดมีรัก ที่นั่นมี ทุกข์ คิดอย่างนี้ คนคงอยู่กับความเกลียดชัง

ทำไมไม่คิดว่า จงทำให้ความรัก นั้น มี สุข หละ ดีกว่าไหม ?

 

ความรักทำให้มีความทุกข์ เพื่อที่จะเรียนรู้ให้ถึงการพ้นทุกข์

ในวันหนึ่งเราคงมีความรักที่บริสุทธิ์ให้กับใครบางคน และเผื่อแผ่ไปให้คนรอบข้าง ได้ โดยไม่เคลือบแฝงความเห็นแก่ตัว

จิตใจที่บริสุทธิ์จะนำมาซึ่งความรักที่บริสุทธิ์ได้ เราเชื่ออย่างนั้น

อนุโมทนากับทุกท่านค่ะ

^-^

 

อย่ากลัวที่จะเจ็บปวดกับความรัก ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาและผ่านออกไปนั้นจึงเรียกว่าชีวิต เพียงจำไว้เสมอว่า .... "จงรักอย่างสมดุล ค้ำจุนตัวเรา"

 

เห็นด้วยค่ะ เป็นความจริง ที่ หลีกเลี่ยงไม่ได้

 

การมีความรักทำให้เกิดสิ่งดี ๆ ขึ้นมากมายค่ะ แต่ก็ต้องมีสติอยู่เสมอ
เพราะทุกสิ่งไม่แน่นอน หากรักทำให้มีความทุกข์ขึ้นมาเมื่อไร ก็ขอให้รู้เท่าทัน และรับมือกับการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ให้ได้ค่ะ อย่างผู้มีสติ รู้จักทุกข์และสุข

 

เสียใจเพราะได้รักก็ยังดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้รัก

 

ตะวันดับลับตาอีกคราแล้ว
คนไร้แววสิ้นหวังนั่งหม่นหมอง
คิดถึงคนร้างลาน้ำตานอง
นั่งเหม่อมองครวญหาด้วยลาลัย
น้ำตาใจไหลหลั่งดั่งฝนตก
ใครช้ำอกเหมือนอย่างเรานี้บ้างไหม
มีรักแล้วแคล้วคลาดนิราศไกล
สงสารใจที่ยังเฝ้าหลงคอย
อ่านเจอในหนังสือ และบันทึกใส่จิตไว้นานกว่า 30 ปีแล้ว
และอย่างนี้เรียกว่า สุข หรือ ทุกข์ ล่ะ ช่วยบอกที สาธุ สาธุ

 

เมื่อมีคราบน้ำตา ไม่มีผ้าเช็ดหน้า ชีวิตชีวาเดียวดาย อยู่อย่างคนสิ้นหวัง หมดพลังหัวใจ เหมือนตายทั้งเป็น
ผมยกเนื้อเพลงมาบางส่วนของเพลง พายุรัก วงชาตรี
ในชีวิตจริงมันคงเลือกไม่ได้หรอกครับ มันก็มีทั้งสองแบบแหละครับ มาเองทั้งๆที่เราไม่ได้เลือก

 

ความรักทำให้เราเกิดมา ความรักทำให้เราได้เรียนรู้ทั้งสุขและทุกข์ ความรักเป็นสิ่งที่คอยโอบประคองชีวิตให้เราสามารถดำเนินต่อไปได้ ความรักช่วยหล่อเลี้ยงหัวใจที่แห้งเหี่ยว และเชื่อว่าหากเป็นรักที่บริสุทธิ์ ไม่หวังที่จะได้ครอบครอง และไม่หวังสิ่งตอบแทน มีจำนวนเพิ่มมากขึ้นในโลกปัจจุบันก็คงจะช่วยให้โลกสามารถผ่านเรื่องราวร้ายๆต่างๆไปได้ด้วยดีค่ะ

 

ถ้าเลือกได้ ขอเลือกไม่อยากมีความรัก

เพราะมีอยากจึงมีภพ มีชาติ

เพราะมีอยากจึงต้องทุกข์ทรมาน

ความรักคือตัณหาที่ทำให้เรา

ยอมทุกข์โดยที่เราเต็มใจ

ยอมทุกข์โดยสมัครใจ

 

สาธุ อนุโมทนาบุญ กับบทความดีๆด้วยครับ

 

หนึ่งมุมมองความรักจากชายคนนี้ (ไม่ใช่ผู้วิเศษ)

​

ทุกคนล้วนรู้กันดีว่า ความรัก เป็นสิ่งที่งดงาม เมื่อยามได้เข้าไปเคาะประตูหัวใจ

ทลายความอ้างว้าง เหว่ว้า

สร้างความหวังอันเจิดจรัสขึ้นในหัวใจที่ร้าวราน

เพียงแค่เรามี รัก

แต่ไม่นาน

ความรักมักกลับกลายเป็นเหมือกหอกดาบ คอยทิ่มแทง ใจ ภายหลัง เสมอ เสมอ

นั่น มาจาก เพราะเรา รักไม่เป็น

ความรักอันงดงาม นั้น แท้จริงสถิตย์อยู่ในจิตใจอันงดงามของเราทุกคน

แต่เพราะความอยากที่เสมือนยาดำ มักเข้าแทรกแซงเข้าสู่จิตวิญญาณอันบริสุทธิ์

ที่มักผลักใสให้ความรักไปยืนอยู่ในมุมตรงข้ามของหัวใจเสมอ

เหตุเพราะเรารัก โดยต้องการรักตอบ แต่ไม่รู้จักเรียนรู้ที่จะรักเพื่อที่จะให้รัก

..................

มาเรียนรู้จักรักที่มีแต่ความสุขกันเถอะ นะ

รัก ที่ เป็น การ ให้ ไม่ ได้ หวัง สิ่ง ตอบ แทน

จงพอใจที่ได้รัก . . . เพียงได้รัก ก็เพียงพอที่จะเป็นสุข

แล้วโลกของคุณ จะเป็นโลกที่มีแต่ความสดใส สวยงาม

ตลอดไป

<!-- / message -->
คีตเสวี<!-- sig --><!-- / message --><!-- sig -->​