วิธีลดทุกข์หนัก ยามรักจากไป (โลกและชีวิต)

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%"><TBODY><TR><TD align=middle height=10>วิธีลดทุกข์หนัก ยามรักจากไป (โลกและชีวิต)



</TD></TR><TR><TD align=middle height=10></TD></TR><TR><TD>

</TD></TR><TR><TD align=middle height=10></TD></TR><TR><TD>
สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาได้ไปเที่ยวปราสาทเขาพระวิหารด้วยความบังเอิญ

ขับรถเลาะลัดไปแนวอิสานตอนใต้ พอเห็นชื่ออำเภอกันทรลักษณ์ จังหวัดศรีษะเกษ เห็นป้ายทางไปเขาพระวิหารจึงแวะเข้าไปดู

ขณะเดินเที่ยวได้พบกับแฟนคอลัมน์ที่มาจากต่างประเทศ เขาจำได้ เข้ามาทักได้พูดกันถึงเรื่องต่างๆ ของชีวิต รวมทั้งเรื่องความสูญเสียของรักและคนรักด้วย

เธอขอให้เขียนถึงเรื่องเหล่านี้ว่า ทำไมบางคนแทบเป็นแทบตายเมื่อคนรักจากไป อยากได้คนรักคืน บางคนก็ไม่เสียใจมากนัก

ผมขอแบ่งบุคลิกภาพกับความรักของมนุษย์ออกเป็น 3 แบบ คือ

1. พวกเห็นความรักยิ่งใหญ่กว่าชีวิต พวกนี้มักมีจิตใจละเอียดอ่อน เข้าข่ายอ่อนแอ หรืออ่อนไหวง่ายจะมองความรักได้กว้างไกลและลึกซึ้งเกินจริง แบบใส่จินตนาการเข้าไปมาก จึงคิดว่าความรักมีความสำคัญมาก...มากกว่าชีวิต ยามมีความรักก็ให้ความสำคัญมาก ยามความรักจากไปจึงแทบทนไม่ได้ เพราะจินตนาการเรื่องความรักไว้มากเกินจริง

2. พวกที่เห็นความรักยิ่งใหญ่เท่าชีวิต พวกนี้ให้ความสำคัญกับความรักมากเช่นกัน ยามได้มาก็ถนอมเอาไว้ ยามความรักจากไปก็ทุกข์ทรมาน แต่ยังพอมีสติคิดไว้ได้ว่าความรักก็แปรเปลี่ยนได้เหมือนสิ่งทั้งหลายในโลก...ในชีวิต

3. พวกที่เห็นความรักยิ่งใหญ่น้อยกว่าชีวิต พวกนี้ให้ความสำคัญกับความรักน้อยลง คิดว่าเป็นองค์ประกอบหนึ่งในหลายๆ สิ่งที่สำคัญของชีวิต จะมีก็ได้หรือไม่มีก็ได้ ถ้ามีแล้วจะต้องจากไปก็ไม่เป็นไร เพราะยังมีสิ่งอื่นๆ ที่สำคัญเหลืออยู่ จึงไม่ทุกข์นักจากการที่ความรักจากไป

พวกที่มีความทุกข์มากๆ จากการที่คนรักจากไป ได้แก่พวกที่ 1 และ 2

พวกนี้ทุกข์เพราะจินตนาการมากไป อยู่กับจิตนาการเกินจริง

วิธีจะลดความทุกข์ได้นั้น ต้องรู้จักปรับระดับจิตใจของตัวเองให้อ่อนไหวน้อยลง อยู่กับความจริงที่ว่าทุกอย่างไม่แน่นอน และเป็นวิทยาศาสตร์มากขึ้น อย่าอยู่กับจินตนาการอย่างเดียว

จิตที่อ่อนแอจะเป็นจิตที่อยู่กับจินตนาการโดยไม่มีหลักการ แม้จะแลดูสวยหวาน แต่ก็อ่อนแอ อ่อนไหว พังพินาศได้ง่าย

จิตที่เข้มแข็งขึ้นมา จะเป็นเหมือนเพชรที่ถูกเจียระไน

เราจะมองทุกอย่างด้วยความเป็นกลาง เป็นธรรมชาติ ไม่ทุกข์ร้อนทุรนทุรายเมื่อต้องจากสิ่งรักหรือคนรัก

และยังคงมองสิ่งเหล่านั้น คนเหล่านั้น ได้ด้วยความรู้สึกดีๆ โดยไม่หลงใหลหรือทุกข์ร้อนไปตามจิตที่อ่อนแออีกต่อไป

และจะไม่ทุกข์หนัก ยามรักจากไป

<CENTER>ศ.ดร.นพ.วิทยา นาควัชระ </CENTER></TD></TR></TBODY></TABLE>


**************************
ที่มา:หนังสือพิมพ์แนวหน้า
http://www.naewna.com/news.asp?ID=108800