สดๆจาก "กระเจียว" ถึงพี่ๆเพื่อนๆน้องๆ เว็บพลังจิตทุกคนค่ะ

อนุโมทนา น๊ะจ๊ะ น้องเอน่ารักจัง
ขอบคุณ น้องนิคนสวย อุตส่าห์ มาบอก
มาบ่อยๆ นะคะ ..

 

กำลังตอบ

 

ดีจังเลยและขอบใจมากนะที่เอาข่าวมาบอก

น้องเอ อย่างเจ๋งเลยที่สามารถฝึกกสินแสงสว่างได้
จริงๆ ตอนนี้อย่าเพิ่งไปรีบฝึกสติปฐาน4เอาไว้ฝึกตอนหลัง เป็นวิปัสนาญาณญาณ
จุดประสงค์น้องเอต้องการอภิญญาเพื่อจะเอามารักษาโรค ขั้นแรกต้องได้ทิพย์จักษุญาณก่อน

อยากให้น้องเอได้กสินก่อน ทำอย่างใดอย่างหนึ่งให้ดีไปเลย แล้วค่อยขึ้นขั้นต่อไป อย่าไปฝึกขั้นๆกลางๆ
อย่าเพิ่งทิ้งกสิน แบบครึ่งๆกลางๆ จะน่าเสียดายมากๆ ฝึกให้ได้ถึงญาณ 4 กับกสินแสงสว่างให้ได้1กองก่อน กองอื่นจะง่ายมาก

กสินเป็นสมถกรรมฐาน เอากำลังของสมถแล้วค่อยไปต่อวิปัสนา ทีหลัง
ศิล ---> สมาธิ(สมถ) ---> ปัญญา(วิปัสสนา)
ที่ฝึกกสินก่อนเพื่อให้จิตมีกำลังมากและเราใช้กำลังของญาณเอาไปตัดกิเลศหรือเแาไปใช้เป็นวิปัสนาได้ในภายหลัง


ตอนนี้น้องเอเพิ่งเริ่มต้นของกสิน เขาเรียกว่ายังไม่ได้กสินเป็นเพียงการเริ่มต้น
ขั้นต่อไปคือ

1. ประคองนิมิตรของกสินให้ได้นานที่สุด แล้วให้ย่อและขยายขนาดรูปแสงไฟ ได้ตามใจเราคิด
2. ขั้นต่อไปคือประคองภาพนิมิตรจนให้เห็นเป็นสีแก้วใสผลึก (ถึงญาณ4)
3. ขั้นต่อไปคือ อธิฐาน ขอให้ ภาพอะไรก็ได้ที่เราอยากเห็น ให้มาแทนภาพกสิน เท่านี้ ทิพย์จักษุญาณจะเกิด
เรื่องการอธิฐานให้อ่านต่อที่ Note ไป.

***********************

อย่างน้อยการที่เราไปบวชแล้วสึกออกมาเราได้มีความสามารถที่เห็นได้ชัดเจนกว่าตอนที่ไม่บวชคือ เราได้ ทิพย์จักษุญาณ


ขั้นสุดท้ายคือ
เมื่อเราเห็นภาพกสิน แล้วภาพกสินหายไป
ให้พิจารณาในทำนองว่า มีเกิดก็มีดับ ภาพนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์และไม่ใช่ของเรา

--------------------------------------
ถ้าทำได้แบบนี้แล้ว ก็ต่อ สติปัจฐาน4 ได้เลย หรือจะต่อกสินกองอื่นก็ได้
***********************************************

 

กสินแสงสว่างเป็นกสินที่ฝึกตาทิพย์โดยตรง
ผลจาการได้ตาทิพย์ เราอาจะได้_าณย่อยๆดังนี้
(_าณย่อยๆของทิพย์จักษู_าณ)

_าณทั้งเจ็ด

ในผลทางปฏิบัติ ท่านจะเห็นว่า _าณที่กล่าวมาแล้วทั้งเจ็ดอย่าง คือ
๑. จุตูปปตา_าณ การรู้ว่าสัตว์ตายแล้วเกิดที่ใด สัตว์ที่มาเกิดนี้มาจากไหน
๒. เจโตปริย_าณ รู้อารมณ์จิตของคนและสัตว์
๓. ปุพเพนิวาสานุสสติ_าณ ระลึกชาติในกาลก่อนได้ไม่จำกัดชาติ
๔. อตีตังส_าณ รู้เหตุการณ์ในอดีตของคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ได้ไม่จำกัดกาลเวลา
๕. อนาคตังส_าณ รู้เหตุการณ์ต่อไปในอนาคตของคน สัตว์ สิ่งของสถานที่ได้โดยไม่จำกัด
กาลเวลา
๖. ปัจจุปปันนังส_าณ รู้เหตุปัจจุบันของคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ได้ตามความเป็นจริง
๗. ยถากัมมุตา_าณ รู้ผลกรรมของคนและสัตว์ได้ ทั้งอดีต อนาคต และปัจจุบัน

 

การใช้ญาณ ได้กล่าวแล้วว่า ญาณต่างๆ มีความสว่างตามกำลังของฌานหรือสมาธิ ฉะนั้น
เมื่อจะใช้ญาณให้เป็นประโยชน์ ก่อนอื่นถ้าได้ทิพยจักษุญาณเบื้องต้นก็ต้องเพ่งรูปกสิณตามกำลัง
ของสมาธิก่อน เพราะเห็นภาพกสิณชัดเจนเท่าใด ภาพที่ต้องการจะเห็นก็เห็นได้เท่าภาพกสิณที่เห็น
เมื่อเพ่งภาพกสิณจนเป็นที่พอใจแล้วจึงอธิษฐานให้ภาพกสิณหายไป ขอภาพที่ต้องการจงปรากฏแทน
ภาพที่ต้องการก็จะปรากฏแทนเห็นได้เท่าภาพกสิณ

ได้ฌาน ๔
การใช้ญาณเมื่อชำนาญในฌาน ๔ แล้ว ท่านให้เข้าฌาน ๔ ให้เต็มขนาดของฌานก่อน
จนจิตสงัดเป็นอุเบกขาดีแล้ว ค่อยๆ คลายจิตออกมาสู่อุปจารสมาธิ แล้วกำหนดจิตอธิษฐานว่า ขอภาพที่
ต้องการจงปรากฏ แล้วเข้าฌาน ๔ ใหม่ ออกจากฌาน ๔ กำหนดรู้ ภาพที่ต้องการจะปรากฏแก่จิต
คล้ายดูภาพยนต์ พร้อมทั้งรู้เรื่องไปตลอดจะใช้ญาณอะไรก็ตาม ทำเหมือนกันหมดทุกญาณ จงพยายาม
ฝึกฝนให้คล่องแคล่วว่องไว ต้องการเมื่อไรรู้ได้ทันที การรู้จะคล่องหรือฝืดขึ้นอยู่กับฌาน ถ้าเข้าฌาน
ออกฌานคล่องการกำหนดก็รู้ก็คล่อง ทั้งนี้ต้องหมั่นฝึกหมั่นเล่นทุกวันวันละหลายๆ ครั้ง เล่นทั้งวัน
ทั้งคืนยิ่งดี ความเพลิดเพลินจะเกิดมีขึ้นแก่อารมณ์ ความรู้ความฉลาดจะปรากฏ ปัญญารู้แจ้งเห็นจริง
ในส่วนแห่งวิปัสสนาญาณจะเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย นิพพิทาญาณ ความเบื่อหน่ายในการเกิดจะปรากฏ
แก่จิตอย่างถอนไม่ออก ความตั้งมั่นในอันที่จะไปสู่พระนิพพานจะเกิดแก่จิตอย่างชนิดไม่ต้องระวังว่า
จิตจะคลายจากพระนิพพาน ผลของญาณแต่ละญาณที่จัดว่าเป็นคุณส่งเสริมให้เกิดปัญญา

(หลวงพ่อ)

 

อาการของฌาน ๔ เมื่อปฏิบัติถึง

ฌาน ๔ เมื่อนักปฏิบัติ ปฏิบัติถึงมีอาการดังนี้
๑. จะไม่ปรากฏลมหายใจเหมือนสภาพฌานอื่นๆ เพราะลมละเอียดจนไม่ปรากฏว่ามี
ลมหายใจ ในวิสุทธิมรรคท่านว่าลมหายใจไม่มีเลย แต่บางอาจารย์ท่านว่า ลมหายใจนั้นมี
แต่ลมหายใจละเอียดจนไม่มีความรู้สึกว่าหายใจ ตามนัยวิสุทธิมรรคท่านกล่าวถึงคนที่ไม่มี
ลมหายใจไว้ ๔ จำพวกด้วยกัน คือ ๑. คนตาย ๒. คนดำน้ำ ๓. เด็กในครรภ์มารดา
๔.ท่านที่เข้าฌาน ๔ รวมความว่า ข้อสังเกตที่สังเกตได้ชัดเจนในฌาน ๔ ที่เข้าถึงก็คือ
ไม่ปรากฏว่ามีลมหายใจการที่ฌาน ๔ เมื่อเข้าถึงแล้ว และขณะที่ทรงอยู่ในระดับของฌาน ๔
ไม่ปรากฏว่ามีลมหายใจนี้เป็นความจริง มีนักปฏิบัติหลายท่านที่พบเข้าแบบนี้ถึงกับร้องเอะอะโวยวาย
บอกว่าไม่เอาแล้ว เพราะเกรงว่าจะตายเพราะไม่มีลมหายใจ บางรายที่อารมณ์สติสมบูรณ์หน่อย
ก็ถึงกับค้นคว้าควานหาลมหายใจ เมื่ออารมณ์จิตตกลงระดับต่ำกว่าฌานที่ ๔ ในที่สุดก็พบลมหายใจ
ที่ปรากฏอยู่กับปลายจมูกนั่นเอง


๒. อารมณ์จิตเมื่อเข้าสู่ระดับฌาน ๔ จะมีอารมณ์สงัดเงียบจากอารมณ์ภายนอกจริง ๆ
ดับเสียง คือ ไม่ได้ยินเสียง ดับสุข ดับทุกข์ทางกายเสียจนหมดสิ้น มีอารมณ์โพลงสว่างไสวเกินกว่า
ฌานอื่นใด มีอารมณ์สงัดเงียบ ไม่เกี่ยวข้องด้วยร่างกายเลย กายจะสุข จะทุกข์ มดจะกิน ริ้นจะกัด
อันตรายใดๆ จะเกิด จิตในระหว่างตั้งอยู่สมาธิที่มีกำลังระดับฌาน ๔ จะไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น เพราะฌานนี้
กายกับจิตแยกกันเด็ดขาดจริงๆ ไม่สนใจข้องแวะกันเลย ดังจะเห็นในเรื่องของลมหายใจ ความจริง
ร่างกายนี้จำเป็นมากในเรื่องหายใจ เพราะลมหายใจเป็นพลังสำคั_ของร่างกาย พลังอื่นใดหมดไป
แต่อัสสาสะ ปัสสาสะ คือลมหายใจยังปรากฏ ที่เรียกกันตามภาษาธรรมว่า ผัสสาหารยังมีอยู่ ร่างกายก็ยัง
ไม่สลายตัว ถ้าลมหายใจที่เรียกว่าผัสสาหารหยุดเมื่อไร เมื่อนั้นก็ถึงอวสานของการทรงอยู่ของร่างกาย
ฉะนั้น ผลการปฏิบัติที่เข้าถึงระดับฌาน ๔ จึงจัดว่าลมหายใจยังคงมีตามปกติ ที่ไม่รู้ว่าหายใจก็เพราะ
ว่าจิตแยกออกจากกายอย่างเด็ดขาดโดยไม่รับรู้อาการของร่างกายเลย

อาการที่จิตแยกจากร่างกาย

เพื่อให้เข้าใจชัดว่า จิตแยกออกจากร่างกายได้จริงเพียงใด เมื่อท่านเจริ_สมาธิถึงฌาน ๔
จนคล่องแคล่วชำนิชำนา_ดีแล้ว ให้ท่านเข้าสู่ฌาน ๔ แล้วถอยจิตออกมาหยุดอยู่เพียงอุปจารฌาน
แล้วอธิษฐานว่า ขอร่างกายนี้จงเป็นโพรงและกายอีกกายหนึ่งจงปรากฏ แล้วเข้าฌาน ๔ ใหม่ ออกจาก
ฌาน ๔ มาหยุดอยู่เพียงอุปจารฌาน ท่านจะเห็นกายเป็นโพรงให_่ มีกายของเราเองปรากฏขึ้นภายใน
กายเดิมอีกกายหนึ่ง ที่ท่านเรียกในมหาสติปัฏฐานว่ากายในกาย จะบังคับให้กายในกายท่องเที่ยวไป
ในร่างกายทุกส่วน แม้แต่เส้นประสาทเล็กๆ กายในกายก็จะไปได้สะดวกสบายเหมือนเดินในถ้ำให_่ ๆ
ต่อไปจะบังคับกายใหม่นี้ออกไปสู่ภพใด ๆ ก็ไปได้ตามประสงค์ ที่ท่านเรียกว่า "มโนมยิทธิ แปลว่า
มีฤทธิ์ทางใจนั่นเอง" พลังของฌาน ๔ มีพลังมากอย่างนี้ ท่านที่ได้ฌาน ๔ แล้วท่านจะฝึกวิชชาสาม
อภิ__าหก หรือปฏิสัมภิทา_าณ ก็ทำได้ทั้งนั้น เพราะวิชชาการที่จะฝึกต่อไปนั้น ก็ใช้พลังจิตระดับ
ฌาน ๔ นั่นเอง จะแตกต่างกันอยู่บ้างก็เพียงอาการในการเคลื่อนไปเท่านั้น ส่วนอารมณ์ที่จะใช้
ก็เพียงฌาน ๔ ซึ่งเป็นของที่มีอยู่แล้วเปรียบเสมือนนักเพาะกำลังกาย ถ้ามีกำลังกายสมบูรณ์แล้ว
จะทำอะไรก็ทำได้ เพราะกำลังพอ จะมีสะดุดบ้างก็ตรงเปลี่ยนแนวปฏิบัติใหม่ จะยุ่งใจบ้างในระยะต้น
พอเข้าใจเสียแล้วก็ทำได้คล่อง เพราะกำลังพอ ท่านที่ได้ฌาน ๔ แล้วก็เช่นเดียวกัน เพราะงานส่วน
อภิ__าหรือวิชชาสาม ก็ใช้พลังจิตเพียงฌาน ๔ เท่านั้น ท่านที่ได้ฌาน ๔ จึงเป็นผู้มีโอกาสจะทำ
ได้โดยตรง

**หลวงพ่อ **

 

อยากดูรูป

 

ว้าว เลิศมาก
ขอดูน้องกระเจียวแบบชัดๆหน่อยจ้า