♥มีเพื่อนที่เหลวแหลก♥

ชีวิตใครชีวิตมัน....จะไปขวางชีวิตใครไม่้ได้
โดยเฉพาะชีวิตของคนที่เรารัก..เราอย่าไปขัดขวางเค้าเด็ดขาด

ทว่า..คนที่เรารัก..เช่นเพื่อนของเรา..กำลังทำลายชีวิตตัวเอง..
เรารักเพื่อนมาก..แต่เราจะยืนดูห่างๆ..ไม่เข้าไปขัดขวาง..ได้หรือ??

คุณและเพื่อนคุณ..เติบโตด้วยกันมาตั้งแต่ยังเล็กๆ..
เรียนด้วยกันมาตลอด...จนกระทั่งแวดวงเพื่อนกว้างออกมากขึ้น
เพื่อนสารพัดชนิดเข้ามาสุงสิงกับคุณและเพื่อนของคุณ

ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลา...รสนิยม..ความรู้สึก
เพื่อนคุณเลือกที่จะเดินทางมืด...เหล้ายา..ปาร์ตี้...
และการมีเซ็กส์โดยไม่ป้องกันตัวเอง

คุณพยายามเตือนเพื่อนนิดๆ มากไปเดี๋ยวน่าเกลียด
แต่ก็ไม่วายโดนต่อว่า หาว่ายุ่ง ไม่ใช่ชีวิตเรา..
ถ้าไม่พอใจก็ไปคบคนอื่น..คุณเสียใจ..แต่ไม่ยอมทิ้งเพื่อน
เพราะคุณตระหนักแล้วว่า..เค้าคนนั้นคือเพื่อนแท้

ทว่าเพื่อนแท้ของคุณ..จับต้องไม่ได้..เหมือนไม่มีตัวตน..

ทีนี้มันคือหน้าที่ของคุณ..ที่ต้องดึงเพื่อนกลับมา...
เพื่อนคนเดิมของคุณ..คุณจะทำได้มั๊ย

และคุณจะทำำอย่างไร..ให้เพื่อนหันมาดูการกระทำของตัวเอง
โดยไม่ให้เค้าเกิดอาการเกลียดชังคุณไปในตัว

เหตุการณ์สมมุติโดย"กิ๊บ"

 

เห็นคะแนนการโพสแล้วไม่รู้ว่ากำลังเอาไม้จิ้มฟันไปถวายสังฆราชหรือเปล่าแต่เล่นด้วยครับ พ่อแม่สอนลูกประการหนึ่งคือความรักครับอยากให้ดีมีชีวิตที่ดีในอนาคต อย่างหนึ่งคือต้องทำตามหน้าที่ครับเมื่อลูกไม่เอาตามคำสั่งคำสอนหรือไปในทางที่ดีพ่อแม่ก็ตามสั่งตามสอนและตามเศร้าโศกเสียใจกับการกระทำของลูกอยู่ตลอดมันเป็นทั้งความรักและหน้าที่ครับตราบใดที่ความสัมพันธ์นี้และความรู้สึกชั่วดีนี้ยังไมจบ ทำดีต่อเถอะครับให้ถุกต้องตรงเวลาสถานะการณ์ และอย่าตั้งอยู่บนความประมาทนะครับกับเพื่อนของคุณส่วนมากผมรู้เพราะทำผิดมาก่อนนะครับออกตัวไว้แล้วบางทีไม้จิ้มฟันผมคงใช้ได้นะท่าน

 

เรื่องอย่างนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับกิ๊บค่ะ
เพื่อนกิ๊บน่ารักและรักดีกันทุกคน
กิ๊บแค่ต้องการให้ทุกคน ลองนึกๆดู
และสมมุติดู ว่าถ้าเป็นตัวเราเอง จะรู้สึกอย่างไร
แล้วจะแก้ไขอย่างไร จะพูดกับเพื่อนอย่างไร
โดยไม่ให้เค้าเกลียดเรา

 

ผมลงเลือกที่จะปล่อยวางแล้วล่ะครับ... แต่ถึงแม้จะเป็นเรื่องสมมติ.... แต่เรื่องจริงมันก็เกิดขึ้นกับเพื่อนสนิทของผมครับ... ว่าแต่เป้นคุณกิ๊บจะทำยังไงล่ะครับ

 

กิ๊บก็คงจะดึงเพื่อนออกมาจากตรงนั้นให้ไำด้ค่ะถึงจะเป็นการทำให้เพื่อนเกลียดก็ช่างมันเพราะสิ่งที่เราทำ เราไม่ได้ทำให้ตัวเอง เราทำเพื่อให้เขากลับมาเป็นคนเหมือนเดิม

 

ผมขอนั่งดูอยู่ห่างๆและขออนุโมทนาในความวิริยะของพวกคุณที่จะช่วยเพื่อนออกมาจากทางเสื่อม แต่ถ้ามันไร้ผลถือเป็นกรรมของสัตว์โลกขอวางอุเบกขา

 

ปล่อยวางดีที่สุด

 

ผมปล่อยวางแล้วครับ... และผมก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น...ถ้าเราดึงเขาขึ้นมาไม่ได้... ก็คงเป็นกรรมของเขา.... ผมไม่อยากสร้างกรรมอะไรเพิ่มเติมให้กับเพื่อนครับ... เพราะมันก็คงไม่จบครับ...