19.Pai Mini Stories : Part 3 หนาวไม่คลาย ห้วยน้ำดัง

๑๙

Pai Mini Stories : Part 3
หนาวไม่คลาย ห้วยน้ำดัง

​

วันที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๒

ตื่นมาตีห้ากว่าๆ หันไปหันมายังไม่มีใครตื่นเลย นอนคลุมโปงกันหมด หนาวอากาศเย็น ก็ตั้งแต่เมื่อตอนมาถึง ปาย ใกล้ๆ อาทิตย์จะลับฟ้า พูดออกมาแต่ละคำ ควันก็ออกจากปากแล้วหล่ะ เลยขอนอนคลุมโปงอีกหน่อย แต่นอนไม่หลับไม่อยากออกไปไหนเลย แต่คิดไปคิดมา มาถึงที่นี่แล้วทำไมไม่ลุกขึ้นมาดูบรรยากาศยามเช้าๆ ของ ปาย ที่มีหมอกปกคลุม โรแมนติค สุดๆ ก็เลยเที่ยวไปปลุกคนอื่นให้ลุก ก็ไม่มีใครลุกเลย บอกว่าหนาวกันหมด จะนอนต่อ ก็เลยปลุกแมงปอแก้วอีกทีให้ลุกไปเป็นเพื่อนตากน้ำค้างยามเช้ากัน ล้างหน้าล้างตาเสร็จก็สะพายกล้อง สตาร์ทรถ สตาร์ทครั้งแรกไม่ติดสงสัยอากาศเย็นจัด สตาร์ทครั้งที่ ๒ ถึงจะติด พอใส่เกียร์รู้สึกเลยว่าน้ำมันเกียร์หนืดมากเพราะความเย็นของอากาศ

ตื่นมาใส่บาตรก่อน สาธุ สาธุ สาธุ​

ถนนคนเดิน ยามเช้า แต่ของขายก็ยังมีทั้งสองฟากถนน​

อาหารใส่บาตร มีทั้งที่ปรุงแล้วและอาหารแห้งให้เลือก​

มาชมสายหมอกยามเช้าของ ปาย กัน ระหว่างนี้ก็จะขอเล่าประวัติของ ปาย ต่ออีกหน่อย

​

กางเตนท์ริมน้ำปาย​

ถ่ายรูปไม่ชัดเลยอ่ะ หมอกลง ภาพมัวหมดเลยหล่ะ
แล้วก็อีกอย่าง หนาวต้องสวมถุงมือ พอถอดถุงมือสักพัก ปวดกระดูกนิ้วเลยหล่ะ
ยิ่งทำให้กดชัตเตอร์ยากไปใหญ่​

ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์
เมืองปายเป็นเมืองที่มีคนตั้งถิ่นฐานตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ในสมัยประวัติศาสตร์บริเวณที่ตั้งเมืองปายเป็นเมืองสำคัญของล้านนาในสมัยราชวงศ์มังรายซึ่งมีเมืองเชียงใหม่เป็นศูนย์กลางต่อมาเมืองปายได้ร้างไปพร้อมกับเมืองเชียงใหม่ ประมาณปี พ.ศ.๒๓๑๘ - ๒๓๓๘เมืองปายได้ฟื้นฟูเป็นหมู่บ้านและพัฒนาเป็นอำเภอปายโดยมีผู้คนหลายกลุ่มชาติพันธุ์อพยพเข้ามาอาศัยอยู่ ได้แก่ คนไทยวน (คนเมือง)ชาวไทใหญ่ ชาวปกาเกอญอ (กะเหรี่ยง) และชาวไทยภูเขาเผ่าต่าง ๆทั้งนี้เนื่องจากเมืองปายตั้งอยู่ในบริเวณที่อุดมสมบูรณ์ มีแม่น้ำไหลผ่านหลายสายเหมาะสำหรับการประกอบอาชีพเกษตรกรรมปัจจุบันเมืองปายเป็นเมืองชุมทางที่สำคัญเมืองหนึ่งบนเส้นทางระหว่างเชียงใหม่กับแม่ฮ่องสอน

​

​

สมัยก่อนประวัติศาสตร์
อำเภอปายมีร่องรอยการอาศัยอยู่ของมนุษย์ยุคก่อนประวัติศาสตร์และมีชุมชนโบราณที่ปรากฏชื่อในตำนานคัมภีร์ใบลานหลายเมืองและมีประวัติสืบต่อกันมานับร้อยปีประกอบกับมีหลักฐานโบราณคดีปรากฏอยู่ในชุมชนโบราณดังกล่าวด้วยจากการศึกษาของพระครูปลัดกวีวัตน์ธนจรรย์ สุระมณี วัดเจดีย์หลวงอำเภอเมืองเชียงใหม่ มีรายงานการสำรวจว่าในเขตเมืองน้อย อำเภอปายมีหลักฐานโบราณคดีสมัยก่อนประวัติศาสตร์ดังนี้

สะพานไม้ไผ่ ถ่ายรูปลำบากมาก คนเต็มสะพานเลย....​

​

หมอกลงจัดกลายเป็นหยดน้ำเกาะเลยหล่ะ​

​

​

​

​

ถ้ำผีแมน บ้านห้วยหกตำบลเวียงเหนือ อยู่ห่างจากบ้านห้วยหกไปทางทิศตะวันตกราว ๑,๕๐๐ เมตรพบซากกระดูกและระแทะคล้ายรางไม้ให้อาหารสัตว์หลงเหลืออยู่บางส่วนถูกชาวบ้านเผาไปเกือบหมดแล้วถ้ำผีแมนซึ่งเป็นที่อยู่ของมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์นี้มีอยู่หลายแห่งในเขตจังหวัดแม่ฮ่องสอนเช่น
ถ้ำป่าคาน้ำฮู ตำบลปางหมู อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน

​

​

​

​

​

ถ้ำน้ำลอดอำเภอปางมะผ้า พบหลักฐานของใช้ของคนถ้ำในยุคนั้นคือ กำไลแขนทำด้วยโลหะหม้อดินลายเชือกทาบ ขวานหินขุด ระแทะไม้ ฯลฯ
ถ้ำดอยปุ๊กตั้งอยู่ทางทิศใต้ของบ้านห้วยเฮี้ย ตำบลเวียงเหนือใช้เวลาเดินทางด้วยเท้าจากหมู่บ้านประมาณ ๑ ชั่วโมงพบเครื่องใช้ของมนุษย์ถ้ำมีลักษณะเช่นเดียวกันกับที่พบในถ้ำผีแมนแห่งอื่น ๆ

​

หลังจากที่เดินชมหมอกแล้วก็ทำให้เห็นภาพและนึกสะทอนว่า คงอีกไม่นานนัก ปาย ก็คงสะเสื่อมโทรมตามจำนวนของนักท่องเที่ยวที่หลังไหลกันมามากมาย เพราะที่เห็นคือการปล่อยน้ำเสียจากตัวอาคารลงสู่แม่น้ำปาย และขยะที่นักท่องเที่ยวทิ้งอย่างไม่เป็นที่เป็นทาง...........คงอีกไม่นาน

​

และแล้วก็ถึงเวลาอำลาที่พัก อำลาถนนคนเดินที่ยามค่ำคืนแสนจะคึกคัก ยามเช้าแสนจะสงบจนแทบไม่น่าเชื่อว่าเมื่อคืนเดินแทบจะไหลไปตามกระแสของฝูงชน

.......................................​

 

เก็บเสื้อผ้า อาบน้ำแต่งตัวเสร็จพวกเราก็มุ่งหน้าสู่ วัดน้ำฮู

​

วัดน้ำฮู
เป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งของเมืองปาย ตั้งห่างจากอำเภอปายประมาณ ๓กิโลเมตร เมื่อมาถึงปายก็ควรเดินทางมานมัสการสักครั้งจากตัวเมืองให้ใช้ถนนเส้นชัยสงครามไปทางทิศทางตะวันตกจะพบวัดนี้ตั้งอยู่อย่างโดดเด่นวัดน้ำฮู เป็นสถานที่ประดิษฐานปูชนียวัตถุที่สำคัญ คือ “หลวงพ่ออุ่นเมือง” เป็นพระพุทธรูปสิงห์สาม ปางมารวิชัยหล่อด้วยทองสัมฤทธิ์ หน้าตักกว้าง ๒๔นิ้ว สูง ๓๐นิ้ว พร้อมกับสถูปเจดีย์ซึ่งอยู่หลังวิหาร เชื่อกันว่าสร้างในรัชสมัยของพระนเรศวรมหาราชแห่งกรุงศรีอยุธยาเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระพี่นางสุพรรณกัลยาอายุของหลวงพ่ออุ่นเมืองถึงปัจจุบันนับได้ประมาณ ๕๐๐ปีแล้ว

​

​

หลวงพ่ออุ่นเมือง​

​

​

​

ในปี พ.ศ. ๒๔๖๘ ผู้ใหญ่ทอน และนายเห็งพงษ์ พงษ์คำเต็ม พร้อมด้วยชาวบ้านน้ำฮูได้สร้างศาลาประดิษฐานพระพุทธรูปซึ่งอยู่โคนไม้พร้อมด้วยซากปรักหักพังของเจดีย์ในปี พ.ศ.๒๔๗๔ ครูบาศรีวิชัยนักบุญล้านนาไทยได้นำคณะศิษยานุศิษย์เดินธุดงค์มายังอำเภอปายได้มาเห็นสภาพทรุดโทรมของวัดและได้พบพระพุทธรูปดังกล่าวจึงได้สร้างวิหารขึ้นหนึ่งหลังสำหรับประดิษฐานพระพุทธรูปพร้อมกับสร้างเจดีย์ขึ้นด้านหลังวิหาร ๑ องค์

​

​

​

​

​

ในปี พ.ศ. ๒๕๑๕ ได้มีพระธุดงค์จากต่างจังหวัดมาพักที่วัดได้สังเกตเห็นพระพักตร์ของพระพุทธรูปเป็นโพรงพระโมฬีถอดได้และในโพรงนั้นมีน้ำขังอยู่เต็ม จึงสอบถามชาวบ้านและเจ้าอาวาสก็ไม่มีใครทราบมาก่อนเป็นที่เล่าลือกันอยู่พักหนึ่ง แต่ไม่มีใครกล้าพิสูจน์ความจริง

ในปี พ.ศ. ๒๕๑๖ร.อ.ประเสริฐ เรียมศรี นายอำเภอปาย พร้อมด้วยหัวหน้าส่วนราชการอำเภอปายได้ร่วมทำการอธิษฐานของพิสูจน์ข้อเท็จจริงโดยความร่วมมือจากเจ้าอาวาสและศรัทธาได้ตักน้ำออกจากพระเศียรทั้งหมดใช้สำลีเช็ดจนแห้งสนิท ทำการปิดพระเศียรผูกเชือกประทับตราครั่ง ปิดหน้าต่างประตูทุกบาน ห้ามคนเข้าออก กำหนดเวลา ๕วันเมื่อครบกำหนดได้ทำการเปิดต่อหน้าคณะทำการพิสูจน์ชุดเดิมผลปรากฏว่ามีน้ำขังอยู่ในเศียรของพระพุทธรูปจริงนับเป็นที่น่าอัศจรรย์ยิ่งตั้งแต่นั้นมาก็มีประชาชนทุกสารทิศได้เข้ามากราบไหว้มิได้ขาด

​

ในปี พ.ศ.๒๕๑๗ นายาณัติ บัวขาว นายอำเภอปายได้ตั้งชื่อพระพุทธรูปองค์นี้ว่า"หลวงพ่ออุ่นเมือง"เป็นมิ่งขวัญให้ประชาชนอำเภอปายอุ่นอกอุ่นใจ


ในปี พ.ศ. ๒๕๒๖คนร้ายไม่ทราบจำนวน ได้ลักลอบขุดเจาะผนักวิหารทางด้านใต้เข้าไปขโมยสิ่งของเงินทองในวิหารทางวัดและศรัทธาจึงได้นำขึ้นไปประดิษฐานไว้บนศาลาการเปรียญเพราะเกรงขโมยจะลักเอาพระพุทธรูป อีกทั้งวิหารก็ชำรุดทรุดโทรมการย้ายมาอยู่ในที่ใหม่ทำให้น้ำในพระเศียรของพระพุทธรูปลดน้อยลงบางครั้งเหือดแห้งหายไป ประชาชนที่เคารพกราบไหว้ก็น้อยลง

ในปี พ.ศ. ๒๕๓๒หลวงปู่สมบัติ คุเณสโก วัดก้ำก่อ และนายประมวล รุจนเสรี ผู้ว่าราชการจังหวัดแม่ฮ่องสอนได้มาเยี่ยมอำเภอปายและได้มานมัสการหลวงพ่ออุ่นเมืองที่วัดนี้เจ้าอาวาสและศรัทธาวัดได้แจ้งให้ทราบ หลวงพ่อสมบัติ จึงได้ตรวจสอบทางสมาธิทราบว่าการเคลื่อนย้ายพระพุทธรูปออกจากวิหารเดิม ผิดเจตนารมณ์ของครูบาศรีวิชัยแต่วิหารเดิมชำรุดทรุดโทรมมาก จึงได้มีมติให้รื้อถอนทำการปลูกสร้างวิหารใหม่โดยคงรูปแบบวิหารของครูบาศรีวิชัยเดิม ได้รับจัดหาทุนดำเนินการก่อสร้างครั้งแรกมีผู้ร่วมบริจาคเป็นเงิน ๘๐,๐๐๐บาท

​

ในปี พ.ศ. ๒๕๓๓พลโทวิเชียรวิชัยวัฒนะ พร้อมด้วยครอบครัวและคณะรับเป็นเจ้าภาพในการก่อสร้างวิหารโดยการนำกฐินมาทอดเพื่อเป็นทุนดำเนินการก่อสร้างวิหารใหม่จนสำเร็จและได้หลวงพ่ออุ่นเมืองไปประจำในวิหาร เป็นพระพุทธรูปสำคัญของเมืองปายต่อไปน้ำที่มีอยู่ในพระเศียรก็ยังคงมีอยู่เป็นที่น่าอัศจรรย์จนถึงปัจจุบัน

และที่วัดน้ำฮูแห่งนี้มีพะเกษาของสมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยาด้วยหากมองดูดีๆจะเห็นพระเจดีย์สีทองอยู่หลังวิหารหรือโบสถ์ของวัดน้ำฮูแห่งนี้และมองออกไปข้างกันนั้นก็มีศาลาประดิษฐานที่มีรูปพระพี่นางอยู่เนืองแน่นพระเจดีย์นี้ไม่มีบันทึกประวัติการสร้างอย่างชัดเจนเชื่อกันว่าสร้างโดยสมเด็จพระนเรศวรมหาราชเพื่อบรรจุพระอัฐิของสมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยาซึ่งได้เสด็จไปเป็นตัวประกันที่พม่าแทนสมเด็จพระนเรศวรมหาราชแต่ต่อมาได้ถูกปลงพระชนม์ที่พม่านั่นเองภายในพระเจดีย์นี้ยังบรรจุเส้นพระเกษาของสมเด็จพระพี่นางฯ ไว้ด้วยสมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยาเป็นวีรสตรีไทยที่ประวัติศาสตร์ควรจำรึกไว้หากไม่มีพระองค์ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชอาจไม่มีโอกาสกลับมากอบกู้เอกราชและอาจไม่ทรงทราบข่าวการเคลื่อนไหวของทัพพม่าก่อนทุกครั้งชาวไทยจึงควรระลึกถึงวีรกรรมของพระองค์และถวายสักการะดวงวิญญาณของพระองค์โดยทั่วกัน

แมวหนาว....​

ส่วนหน้าวัดก็จะมีศาลาปลาให้ผู้คนมากราบไหว้เนื่องจากว่าศาลาปลาของวัดน้ำฮูนี้มีรูปปั้นของสมเด็จพระนเรศวรมหาราชและรูปปั้นสมเด็จพระพี่นางสุพรรณกัลยาไหว้ให้สักการบูชาไดอีกด้วย

..........................​

 

จากนั้นพวกเราก็ขับรถออกจากวัดเลยวัดน้ำฮูขึ้นไปไม่ไกลนักก็จะเป็น ศูนย์วัฒนธรรมจีนยูนาน

​

ศูนย์วัฒนธรรมจีนยูนาน บ้านสันติชล
หมู่บ้านศูนย์วัฒนธรรมยูนานพื้นที่ที่เคยถูกมองว่าเป็นสีแดง เขตค้ายาเสพย์ติดของว้าแดงมาก่อนมีชาวเขาบ้านสันติชลเชื้อสายจีนพักพิงอยู่กว่า ๑,๐๐๐ชีวิต

​

​

​

​

หน้าหมู่บ้านเป็นที่ตั้งของศูนย์วัฒนธรรมยูนาน ซึงมีบ้านดิน ที่ตั้งเรียงรายอยู่ร้านค้าของที่ระลึกที่ทำจากบ้านดิน อาคารร้านอาหารจีนยูนาน และมีก้อนหินสลักชื่อภาษาจีนตัวใหญ่ๆ วางเด่นเป็นสง่า ด้านหลังก้อนหินใช้เป็นเวทีกลางแจ้งที่จอดรถอยู่ด้านหน้าศูนย์ฯ

​

​

​

ถ้าเดินเลยเข้าไปภายในศูนย์ฯ จะพบว่า มีบริการที่พัก ที่สร้างจากบ้านดินภายในจัดเป็นบ้านเป็นหลังๆ วางอยู่หลายหลัง มีศาลากลางน้ำนอนพักผ่อนเย็นสบาย

​

​

จุดที่สะดุดตาอีกอย่างหนึ่ง คือชิงช้า ที่ดูคล้ายชิงช้าสวรรค์ ที่ทำจากไม้ นั่งได้ครั้งละ ๔ คน ก็ได้แต่ยืนมองดูคนอื่นเล่น เพราะไม่กล้า กลัวความสูง

​

มีม้าแคระให้ขี่ รอบก้อนหินใหญ่คิดราคาในการถ่ายรูป ๓๐ บาท ถ้าขึ้นขี่รอบๆ ๕๐ บาท ถ้าใครอยากขี่ม้าเข้าหมู่บ้าน สันติชล ๑ ชั่วโมง ๓๐๐บาท

​

​

บรรยากาศในหมู่บ้านจำลองอยู่บนลานวัฒนธรรมยูนาน มีร้านอาหารยูนานเปิดให้บริการทุกวันมีครัวแบบเปิด สามารถมองเห็นวิธีปรุงอาหาร มีการแต่งกายที่ยังคงเอกลักษณ์ของวัฒนธรรมประเพณี

............................​

 

ออกจากศูนย์วัฒนธรมจีนยูนาน สร้อยฟ้ามาลาและคณะก็ย้อนกลับมาเส้นทางเก่าเข้าตัวอำเภอปายอีกครั้งเพื่อหาอะไรทานกลางวันแต่ก็ไม่วายขับรถหลงในอำเภอสักพักหนึ่งทั้งที่เมือคืนเดินสำรวจแล้วนะนี่ เลยไปตั้งหลักที่ปั๊มน้ำมัน ป.ต.ท. เข้า ๗ – ๑๑ เหมือนเดิมตุนขนมไว้ตอนกลางคืน จากนั้นเข้าตัวอำเภออีกรอบผ่านตลาดจึงแวะแต่ไม่รู้จะทานอะไรก็ข้าวกล่องก็แล้วกัน แล้วก็ข้าวเหนียวหนึ่งถุงใหญ่กับไก่ย่าง ๒ อย่างหลังนี้เอาไว้ทานตอนเย็น เมื่อซื้อของเสร็จ พวกเราก็มุ่งหน้าสู่วัดพระธาตุแม่เย็น

​

วัดพระธาตุแม่เย็น
เป็นวัดแก่เก่าคู่เมืองปายมาช้านานตั้งอยู่บนภูเขาทางด้านทิศตะวันออกของอำเภอปายห่างจากที่ว่าการอำเภอปายประมาณ ๒กิโลเมตร เลยทางเข้าน้ำตกแม่เย็นไปประมาณ ๑๐๐เมตรจากปากทางเข้าสามารถเลือกขึ้นไปได้ ๒วิธี จะขับรถขึ้นก็สะดวกหรือจะเดินขึ้นบันไดพญานาค

​

บริเวณวัดพระธาตุแม่น้ำเย็นเงียบสงบเหมาะสำหรับชมทัศนียภาพของอำเภอปายได้อย่างกว้างไกลสุดสายตาแบบพาโนรามาช่วงเวลาที่เหมาะสำหรับการชมคือช่วงยามเช้าและยามพระอาทิตย์ตก

​

ประวัติของวัดพระธาตุแม่เย็นไม่มีปรากฏว่าสร้างขึ้นในสมัยใดภายในบริเวณวัดมีเพียงโบสถ์และเจดีย์ทรงระฆังสีขาวฐานกลม สูงประมาณ ๓เมตรโดดเด่นที่ยอดฉัตรแบบเจดีย์พม่านักท่องเที่ยวนิยมเดินทางขึ้นมาชมและกราบไหว้พระนอนเดินทางกลับ

​

แต่สร้อยฟ้ามาลาขอเลือกที่จะขับรถขึ้นดีกว่า พอจอดรถบนลานวัดเสร็จแล้วก็พากันไปไหว้พระในพระอุโบสถและไหว้พระธาตุที่อยู่ทางด้านหลังกัน จากนั้นก็ปูเสื่อข้างรถนั่งจัดการอาหารกล่องที่ซื้อมาจากตลาดซึ่งขณะนี้เวลาก็จะเลยเที่ยงแล้วหล่ะ

.............................​

 

เมื่อท้องอิ่มกันแล้ว คราวนี้คณะของเราก็จะอำลาตัวอำเภอปายกันจริงๆ เสียที ที่ๆ จะไปกันต่อและจะพักค้างแรมนั้นคือ อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง ซึ่งเป็นทางย้อนกลับที่คณะของเราขึ้นมา เอาหล่ะ เตรียมตัวสนุกสนานกับโค้งหรรษากันอีกหลายร้อยโค้ง แต่ก่อนที่จะเริ่มเมามันกับโค้งนั้น จะขาดเสียไม่เลยที่จะต้องแวะสถานที่รายทางที่น่าสนใจโดยตั้งไว้สองที่ ที่แรกก็คือ ร้านกาแฟ Coffee In Love

​

ร้านกาแฟ Coffee in love
เพิ่งเปิดมาไม่นานนี้เองโดยเปิดร้านในวันวาเลนไทน์วันแห่งความรัก ๑๔กุมพาพันธ์สิ่งที่น่าสนใจก็คือร้านนี้ตั้งอยู่บนสันเขาที่มีความสูงพอประมาณสามารถที่จะทำให้มองเห็นสายหมอกมองเห็นวิวด้านล่างที่เป็นสีเขียวสดของท้องทุ่งในฤดูหนาวและมองเห็นแนวเขาน้อยใหญ่ได้อย่างสุดลูกหูลูกตาด้านซ้ายขวาก็ไม่มีอะไรมาบดบังทำให้มองเห็นทิวทัศน์ได้ ๑๘๐ องศาแบบพาโนรามาเลย

​

​

​

ร้านกาแฟ Coffee in love กับ บ้านปายฟ้า ปายฝัน ตั้งอยู่ที่หลักกม ที่ ๙๕ บนทางหลวงหมายเลข ๑๐๙๕เชียงใหม่ - แม่ฮ่องสอนถ้าเข้ามาจากเชียงใหม่ก็จะเห็นร้านตั้งตระหง่านอยู่ทางขวามือก่อนถึงอำเภอปาย ประมาณ ๓กิโลเมตร ส่วนถ้ามาจากแม่ฮ่องสอน ก็ออกจาก ปาย ไป ๓กิโลเมตรอยู่ด้านซ้ายมือ

​

​

บ้านปายฟ้า ปายฝันบ้านสีเหลืองที่ตั้งอย่างโดดเด่นเป็นที่พักตากอากาศ สไตล์ยุโรป ขนาด ๒ชั้นมี ๓ห้องนอน ๓ห้องน้ำ รองรับครอบครัวขนาด ๘ – ๑๐ คนมีสระน้ำให้แช่น้ำมองเห็นวิวสวยๆของทุ่งนาและขุนเขาเบื้องหน้าได้บรรยากาศดีจัง

​

...............................​

 

ออกจากร้านกาแฟ Coffee In Love ที่ๆ จะแวะรายทางแห่งที่สองนั้นก็คือ สะพานประวัติศาสตร์ ท่าปาย

​

​

สะพานประวัติศาสตร์ (สงครามโลกครั้งที่๒)ท่าปาย
สะพานประวิติศาสตร์เปรียบเสมือนประตูสู่อำเภอปาย สะพานแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นในสมัยสงครามโลกครั้งที่๒โดยกองทหารประเทศญี่ปุ่นเพื่อใช้ข้ามแม่น้ำปายและลำเลียงกำลังพล เสบียงและอาวุธเข้าไปยังประเทศพม่าหลังจากสงครามโลกครั้งที่ ๒ยุติลง อำเภอปายจึงกลับคืนสู่ความสงบสุขอีกครั้งหนึ่งโดยหลงเหลือไว้เพียงแต่สะพานแห่งนี้ว่า“สะพานประวัติศาสตร์”

​

​

​

​

ในอดีตสะพานนี้เคยถูกใช้เป็นเส้นทางเดินทางของประชาชนที่สัญจรไปมาแม้กระทั่งเราและชาวเขาจนกระทั่งได้มีการสร้างสะพานคอนกรีตขึ้นมาแทนอยู่ข้างๆ เนื่องจากการรองรับนักท่องเที่ยวที่หลังไหลมามากขึ้น จนสะพานประวัติศาสตร์ไม่สามารถที่จะรองรับได้อีกต่อไป แต่สะพานประวัติศาสตร์เก่าแก่แห่งนี้ก็ยังได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่มาเยือนอำเภอปายอยู่เป็นประจำเพราะว่าใครไปใครมาก็ต้องแวะไม่ขาไปก็เป็นขากลับ

คนกับขยะ ของคู่กัน ..... ซื้อมาทานได้ ทานหมดกลับทิ้งกันอย่างไม่ใยดี น่าเศร้า เกิดมาเป็นขยะ......​

​

เดินข้ามสะพานเป็นที่สบายอกสบายใจแล้ว ก็พากันไป...... ซื้อของ(ตามประสา)

อิจฉา ป่าว........อิ อิ​

.......................................​

 

เมื่อเริ่มร้อนได้ที่ เพราะตอนนี้พระอาทิตย์ทำงานเต็มกำลังแล้ว ก็ขึ้นรถฝ่าฟันกับโค้งหักศอกขึ้นเขาอันสูงชัน ลงเขาอันลาดชัดจนถึง.....จุดหมายสุดท้ายสำหรับวันนี้ อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง ทางเข้าอุทยานตลอดระยะทางที่แยกจากถนนหมายเลข ๑๐๙๕ เป็นทางที่แคบขนาดรถสวนกันพอเฉียดฉิว และชันตามแบบฉบับขึ้นภูเขา ในหลายๆ โค้งต้องระมัดระวังที่จะมีรถสวนทาง สร้อยฟ้ามาลารู้สึกโมโหรถหลายๆ คันที่วิ่งสวนลงมา ขับไม่ระมัดระวังเลย เห็นแต่ละคันวิ่งกินเลนและที่วิ่งกินเลนเพราะอีกมือหนึ่งก็มัวแต่หยิบโน่นหยิบนี่ใส่ปาก ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า อดทานไม่กี่นาทีจะขาดอาหารถึงแก่ชีวิตกันหรืออย่างไร...........

​

​

อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง
มีพื้นที่ครอบคลุมท้องที่อำเภอแม่แตง อำเภอเวียงแหง จังหวัดเชียงใหม่ และอำเภอปายจังหวัดแม่ฮ่องสอน มีสภาพป่าและธรรมชาติที่สมบูรณ์ ภูเขาสูงชันสลับซับซ้อนเป็นป่าต้นน้ำลำธารมีจุดเด่นทางธรรมชาติที่สวยงามและจุดชมวิวที่สามารถชมบรรยากาศอันร่มรื่นโดยเฉพาะบริเวณห้วยน้ำดัง ที่มีชื่อว่าทะเลหมอกที่งดงามยิ่งมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของประเทศไทยอุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดังมียอดดอยที่มีธรรมชาติงดงามอีกหลายแห่ง เช่น ดอยช้างดอยสามหมื่น รวมทั้งมีโป่งเดือดซึ่งเป็นน้ำพุร้อนธรรมชาติส่วนการล่องแพในลำน้ำแม่แต่งก็เป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อย ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ๗๘๒,๕๗๕ไร่ หรือ ๑,๒๕๒.๑๒ตารางกิโลเมตร เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ ๘๐ ของประเทศ

​

​

​

​

ขณะที่เข้าไปติดต่อขอกางเต็นท์ ก็ไปเห็นเทอร์โมมิเตอร์บอกว่าขณะนี้อุณหภูมิอยู่ที่ประมาณ ๑๓ องศาเซลเซียส นี่เพิ่งจะบ่ายสามโมงครึ่งนะ แค่ ๑๓ เองเหรอ แล้วคืนนี้ ฉันจะเป็นอย่างไรหล่ะนี่

​

​

พอหาที่จอดรถได้ หาลานกางเต็นท์เหมาะๆ ได้ ก็ขนสัมภาระ เสื้อผ้า ผ้าห่ม หมวก ถุงมือ ถุงนอน ถุงเท้า เต็มอัตราศึก พอกางเต็นท์ขนาด ๖ คนนอนเสร็จสรรพ ปูถุงนอนคนละใบ พระอาทิตย์เริ่มเหนื่อยแสงอ่อนแรงแล้ว เอาหล่ะถึงเวลาประหารไก่ย่างข้าวเหนียว แค็บหมู น้ำพริกหนุ่ม และของกินอีกหลายรายการจาก ๗ – ๑๑ สร้อยฟ้ามาลาขอแบ่งอาหารออกมาอย่างละนิดละหน่อยแล้วนำไปวางไว้ในที่โล่งๆ ตั้งจิตเซ่นสรวงและบอกกล่าวต่อเจ้าป่าเจ้าเขา เจ้าที่เจ้าทาง เทวาอาลักษณ์ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สถิตย์อยู่ ณ ที่นี้ ขออนุญาตพักแรมสักคืน ขอให้อย่ามีสิ่งใดมารบกวน และช่วยคุ้มครอง ให้ปลอดภัยจากภยันอันตรายจนถึงบ้านอย่างปลอดภัย

​

​

อาหารเย็นในค่ำนี้ควันออกปากขโมงเลย ซึ่งขณะนี้เวลาประมาณเกือบ ๖ โมงเย็น สักพักท้องฟ้าก็มืดมิดอากาศไม่เย็นแล้วหล่ะ อากาศหนาวเลย ต้องใส่เสื้อหนาว ๒ ตัว ถุงเท้าสองชั้น หมวกไหมพรม พอทานอาหารเสร็จก็เกือบหนึ่งทุ่ม ปรากฏว่าน้ำไม่ได้อาบแล้วหล่ะ กระโดดเข้าเต็นท์กันเลย วันนี้ลมแรงมาก ทีแรกกะว่าจะกางเต็นท์อย่างเดียวไม่ปักสมอบก โชคดีที่คิดไปคิดมาปักสมอไว้ก่อนดีกว่าเผื่อไว้ ก็เป็นจริงอย่างที่คิด ทุ่มกว่าๆ แสงสุดท้ายหมดไปพระอาทิตย์หลับไปแล้ว คราวนี้ กองทัพดาวยึดท้องฟ้าเต็มไปหมด สวยมากๆ เลย แต่ออกมานั่งดูไม่ไหว มุดถุงนอนกันหมดแล้ว พยายามข่มตาให้หลับ แต่ยากจังเพราะอากาศหนาว..............

​

​

อย่างที่บอกสมาชิกมีไซด์ XL สองคน ทำให้เต็นท์ที่ดูว่าใหญ่กลับแคบลงไปต้องนอนเบียดๆ กัน สร้อยฟ้ามาลานอนริมติดผ้าใบของเต็นท์ ตกดึกลมยิ่งแรงรู้สึกเต็นท์โยกไหวตามแรงลม ผสมกับน้ำค้างที่แรงและเกิดการควบแน่นกลายเป็นหยดน้ำเกาะตามผนังเต็นท์ โชคดีที่ถุงนอนหนาทำให้หยดน้ำไม่สามารถซึมผ่านถึงด้านในถุงนอนได้แต่ถึงอย่างไรความเย็นของหยดน้ำก็สามารถส่งผ่านทะลุเข้ามาได้เหมือนกัน..........(ต่อตอนหน้าขอนอนก่อน)

.......................................​

To Be Continues
Pai Mini Stories : Part 4
“รฤกความหลัง พระราชชายา”

........................................

Previous
Pai Mini Stories : Part 1
“น้ำค้าง นครพิงค์”
​

Pai Mini Stories : Part 2
“อิง ลำน้ำปาย”


..............................................​

สรุปสถานที่การเดินทางในวันที่สาม
๑. อำเภอปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
๒. วัดน้ำฮู จังหวัดแม่ฮ่องสอน
๓. ศูนย์วัฒนธรรมจีน ยูนาน จังหวัดแม่ฮ่องสอน
๔. วัดพระธาตุแม่เย็น
๕. ร้านกาแฟ Coffee In Love จังหวัดแม่ฮ่องสอน
๖. สะพานประวัติศาสตร์ ท่าปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
๗. อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง จังหวัดแม่ฮ่องสอน

..............................​

ข้อมูลอ้างอิง​

ปาย
http://pai.sadoodta.com​

วัดน้ำฮู​

www.moohin.com
school.obec.go.th

ศูนย์วัฒนธรรมจีน ยูนาน
pai.sadoodta.com

วัดพระธาตุแม่เย็น
school.obec.go.th

สะพานประวัติศาสตร์ ท่าปาย
www.moohin.com.

ร้าน Coffee In Love
www.moohin.com.

อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง
www.dnp.go.th

..............................​

สุดท้ายนี้อันกุศลที่ข้าพเจ้าได้กระทำในครั้งนี้ขออุทิศถวายแด่ คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ คุณบิดาคุณมารดา วงศาคณาญาติทั้งหลาย คุณครูบาอาจารย์ เจ้าฟ้า พระมหากษัตริย์เจ้านายทุกพระองค์ เทพยดาทั้งหลาย พระอินทร์ พระพรหม พระยม พระกาฬ ท่านท้าวจตุโลกบาลทั้งสี่ ท่านท้าวเวสสุวรรณ เจ้ากรุงพาลี ภูมิเจ้าที่ทั้งหลาย คุณแม่พระธรณี พระคงคา พระพาย พระเพลิง พระโพสพ พระยายมราช เจ้ากรรมนายเวร และขอให้ผลบุญจงได้สำเร็จผลแด่เพื่อนๆ สมาชิกในเว็ปพลังจิต ทุกท่าน​

ภาพและเรียงร้อยถ้อยคำ
โดย สร้อยฟ้ามาลา​

.......................​

​

.......................​

 

Anumotana ka

Foggy morning in Pai is so romantic.

Just like fog at the Golden Gate Bridge in San Francisco.

Huay Nam Dang is also very romantic. I envy you ka.

The pictures are gorgeous as usual just like they were taken by professional.

Thank you na ka.

 

Ja ... ^^ ....

Thank you Ja.....

 

ถ่ายรูปสวยมาก ๆ อ่านและชมภาพ ไม่มีเบื่อเลย.... คุณสร้อย ฯ


.... อยากไป ปาย แล้วซิ

 

ไปสิ ไปสิ พี่ปอฯ เดี๋ยวตกเทรนด์ นะ.....

 

บรรยากาศดีมากเลยอะ มะไหร่จะได้ไปหนอ.....

 

บรรยากาศสุดยอดมาก ๆ เหมาะสำหรับการพักผ่อนจริง ๆ จ้า..

 

ภาพนี้สวยมากมาย..เห็นแล้วอยากไปนอนตรงสนามหญ้าจัง!!..อิ..อิ..

 

แต่ ๑๓ องศา นะคุณเจง....

ทุกทีอยู่กรุงเทพฯ อากาศหนาวหน่อย ก็แย่แล้ว ไม่รู้วันนั้นทนได้ยังไง.......

 

คราวที่เจงไปห้วยน้ำดัง อุณหภูมิแค่ 4 องศาเองจ้ะ..13 องศาน่ะจิ๊บ..จิ๊บ..
เด้วเค้าจูงผ้าห่มไปด้วย..5555+

 

อะหุ อะหุ
สวยจังเลย ดูกี่ทีก็ไม่เบื่อ
ปีหน้าเราจะไป ปาย

 

Merry Christmas & Happy New Year 2010 - 2553



วันปีใหม่ใกล้มาเยือนในครานี้
ให้ผ่านพ้นทุกข์โศรกและหมองศรี
ให้คนรักสรรเสริญทั่วธานี
ให้มั่งมีศรีสุขทุกคืนวัน
แม้นสิ่งใดไม่ดีให้ผ่านพ้น
คุณพระดลให้ได้ดั่งใจฝัน
หวังสิ่งใดคิดสิ่งใดสมใจพลัน
สุขเหมือนฝันได้ดั่งจิตที่คิดปอง

 

ซื้อมาใส่ให้เพื่อนอิจฉาไหมคะคุณสร้อยฯ​

 

แม่สร้อยไปกะแก๊งไหนเนี่ย ไม่เห็นชวนนางซิลไปมั่งเลย อยากไปด้วยจัง งวดหน้ามีไปแบบนี้ล่ะก็ สะกิดนางซินบ้างนะจ๊ะ