เก็บตกงานบวงสรวงไหว้ครูและเป่ายันต์เกราะเพชร ช่วงเช้าวันเสาร์ที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๖๘

ใครต้องการจะร่วมบุญนี้ สามารถร่วมบุญกับหลวงพ่อนิล (พระครูวินัยธรธวัชชัย ชาครธมฺโม) ประธานที่พักสงฆ์อาศรมศรีชัยรัตนโคตร ตำบลพังขว้าง อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร ลองเข้าไปดูในเฟซบุ๊ก น่าจะมีวิธีติดต่อหรือว่าร่วมบุญอยู่ในนั้น

อาตมภาพเล่นเฟซบุ๊กไม่เป็น ไม่มีเฟซฯ ไม่มีไลน์ ไม่มีอินสตาแกรม มีแต่อีเมล์ให้ลูกศิษย์ส่งการบ้านเท่านั้น ในส่วนไลน์ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน ยืมมาจากน้องเล็ก (นางสาวจิราพร ซื่อตรงต่อการ) เพราะว่าโดนเจ้านายด่า โทษฐานที่เป็น "คนหลังเขา" สั่งงานแล้วไม่รู้เรื่องอยู่คนเดียว ความจริงเจ้านายน่าจะด่าลูกน้องตัวเองมากกว่า เพราะเลขานุการต้องรู้ว่าอาตมามีอีเมล์อยู่แต่ดันไม่ส่ง เขาส่งแต่ในกลุ่มไลน์เท่านั้น..!

 

ญาติโยมอย่าลืมไปหาอาหารกิน ไปเข้าห้องน้ำห้องส้วมให้ดีก่อน แล้วคำนวณเวลาดูว่าเราสามารถอั้นจนอย่างน้อย ๑๐ โมงครึ่งได้หรือเปล่า ?! เนื่องเพราะว่าพิธีอาราธนาบารมีพระ เพื่อเป่ายันต์เกราะเพชรสงเคราะห์ทุกท่าน จะเริ่มตอน ๑๐ โมงตรง โดยเฉพาะปีนี้ ญาติโยมทางราชอาณาจักรนอร์เวย์ ก็คือทางวัดสันโป่ง เมดิเตชั่น เซ็นเตอร์ ฮกซุน ขออนุญาตรับยันต์เกราะเพชรจากราชอาณาจักรนอร์เวย์

ญาติโยมที่รับยันต์เกราะเพชรในสถานที่อื่นนอกเหนือจากที่วัดท่าขนุนแห่งนี้ พอมีเหตุการณ์แปลก ๆ บางทีก็จัดการไม่ถูก มีญาติโยมครอบครัวหนึ่ง ลูกสาวก็อายุ ๕๐ กว่าแล้ว ลองนึกว่าดูพ่อแม่จะอายุเท่าไร ? เมื่อรับยันต์ไปแล้ว ปรากฏว่าลูกสาวกรีดร้องโหยหวนลั่นบ้าน พ่อแม่ก็ไม่ฟังเสียงแล้วว่าอาตมาพูดว่าอะไร ทั้ง ๆ ที่บอกไปแล้วว่าให้ภาวนาไปเฉย ๆ ไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวเทวดาท่านจัดการให้เอง ปรากฏว่าพ่อกับแม่ลืมแก่ ช่วยกันเอาธูปเทียนที่รับยันต์ฟาดลูกเป็นการใหญ่ โดยเฉพาะไปฟาดใส่หน้า ยังดีที่ไม่ทิ่มลูกสาวตัวเองตาบอดไปก่อน..!

สอบถามทีหลังได้ความว่า ลูกสาวมีสิ่งไม่ดีแฝงมากับตัว พอเห็นเทวดาที่มาควบคุมสถานที่ก็กลัว ส่งเสียงร้องขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติ มีสติรู้อยู่แต่ห้ามตัวเองไม่ได้ บอกให้พ่อหยุดตี พ่อก็ไม่ฟังเสียง คิดว่าตีแล้วผีมันกล้ว ความจริงลูกสาวกลัวว่าจะโดนธูปทิ่มตาบอดมากกว่า..!

เพราะฉะนั้น..พอถึงเวลา ถ้ามีใครเป็นแฟนคลับพวกนักดนตรีหรือว่าดารา เริ่มเป่ายันต์ฯ แล้วกรี๊ดขึ้นมา..! ก็ปล่อยเขากรี๊ดให้พอ ไม่ต้องไปสนใจ แล้วญาติโยมเชื่อไหมว่า ศาลาที่นั่งกันแน่นจนไม่มีที่ให้ขยับ พอมีคนกรี๊ดขึ้นมา มีที่ว่างโล่งเลย..! ขยับไปได้อย่างไรก็ไม่รู้ ? เพราะฉะนั้น..ถ้าอยากนั่งให้ได้เยอะ ๆ ก็ต้องกรี๊ดกันหลาย ๆ คนหน่อย..!

บรรดาไสยเวทย์อาคม คุณผีคุณคนต่าง ๆ เมื่ออยู่ในพิธี ไม่สามารถที่จะต้านพุทธานุภาพได้ ดังนั้น..ก็จะโดนทำลายไปในที่สุด ยกเว้นพวกผีที่โดนเขาใช้มา ต้องอาศัยบารมีท้าวมหาราชทั้ง ๔ ให้ลูกน้องลากกันออกไป มีอยู่รายหนึ่งวิ่งออกจากศาลานี้ไปที่ป่าช้า คิดว่าจะหนีรอด เขาไม่รู้ว่าการเป่ายันต์นั้นสามารถคลุมได้ทั้งโลก หนีไปที่ไหนก็ไม่รอด ก็เลยไปแหกปากร้องอยู่ในป่าช้าคนเดียว ไม่ต้องรบกวนใคร..!

 

ด้านหน้านั่งชิดเครื่องบายศรีให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ ขยับขึ้นไปเลย ข้างนอกยังอยู่กันอีกมาก ขยับเข้าไปใกล้เท่าไรก็ดีเท่านั้น เพราะว่าบายศรีเหมือนสัญลักษณ์การบูชาพระ ถึงเวลาท่านแผ่บารมีลงมาก็จะผ่านตรงนั้นก่อน เบียดขึ้นหน้ากันหน่อย เจ้าหน้าที่ไปไหนหมด เริ่มจัดระเบียบโยมได้แล้ว เพราะว่าด้านนอกยังมีอีกมาก

 

ระยะหลังต้องบอกว่าพวกบารมีสูงมาเกิดกันมาก คนโน้นก็ทำวัตถุมงคลรูปท้าวมหาราช คนนี้ก็ทำวัตถุมงคลรูปท้าวมหาพรหม ขอบอกว่ามีโอกาสขาดทุนสูงมาก เพราะอันดับแรก มีการบวงสรวงบอกกล่าว ขอกับท่านอย่างถูกต้องหรือเปล่า ?

ประการที่สอง เราขอบารมีท่านสงเคราะห์ หรือว่าใช้ให้ท่านทำงาน ? ต่อให้เทวดาหางแถว บารมีก็มากกว่ามนุษย์หัวแถว แล้วไอ้มนุษย์ท้ายแถวอย่างเราไปใช้ให้ท่านทำงาน..! โปรดระวังไว้ด้วย..วันไหนบุญไม่พาวาสนาไม่ช่วย ช่วงอกุศลกรรมแทรกพอดี จะมีของแถมหนัก ๆ ให้..!

คล้าย ๆ กับสมัยนี้ วัดโน้นก็สร้างสมเด็จองค์ปฐม วัดนี้ก็สร้างสมเด็จองค์ปฐม กระผม/อาตมภาพเคยถามว่า "สมเด็จองค์ปฐมเป็นเพื่อนคุณหรือเปล่า ? นึกอยากจะสร้างก็สร้าง นึกอยากจะทำก็ทำ ได้บอกกล่าวท่านสักคำหนึ่งไหม ?"

ที่จังหวัดกาญจนบุรีนี่เอง มีวัดแห่งหนึ่งสร้างรูปสมเด็จองค์ปฐมสูง ๘ ศอก ใช้ช่างคนเดียวกับวัดท่าขนุน ใช้ฤกษ์ในการหล่อฤกษ์เดียวกับวัดท่าขนุน แต่หล่อ ๔ ครั้ง พังบรรลัยทั้ง ๔ ครั้ง..! เนื่องเพราะว่าไม่รู้จักท่าน ไม่ได้ขออนุญาตท่าน เห็นแต่ว่ามีคนเคารพสมเด็จองค์ปฐมมาก กูก็จะสร้างบ้าง..! ดังนั้น..ในเรื่องของการสร้างวัตถุมงคลก็ดี การใช้วัตถุมงคลก็ตาม ถ้าหากว่าทำได้ถูกต้องก็เป็นคุณแก่ตัว ถ้าทำผิดพลาดอาจจะมีโทษที่คาดไม่ถึง..!

แต่ด้วยความที่ผู้คนสมัยนี้ สภาพจิตหยาบมาก ความเคารพในพระรัตนตรัยมีน้อย แล้วแถมยังไม่ถือโบราณอีกต่างหาก เราจะเห็นว่าโบราณทำอะไรจะมีการบอกกล่าวอยู่ก่อนเสมอ กระทั่งจะเข้าป่าเข้าดง ก็ยังมีการกราบไหว้ มีการเซ่นสรวง มีการบอกกล่าวว่าตนเข้าไปเพื่อทำอะไร แม้กระทั่งเข้าไปล่าสัตว์ ก็ยังขอว่า "สัตว์ตัวใดถึงอายุขัย ก็ขอให้มาเจอกัน"

 

สมัยหลังไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้ นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ ถ้ายังบุญรักษาเทวดาคุ้มครองก็แล้วไป ถ้าหากว่าช่วงไหนดวงตก กุศลกรรมขาดช่วงลง อกุศลกำลังเข้าสนอง จะได้รางวัลใหญ่ที่นึกไม่ถึง..!

คนรุ่นก่อน ๆ ถึงได้มีคำพูดประเภทว่า "ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่" แต่สมัยนี้ก็มักจะลบหลู่กันไปเรื่อย มีคนถามว่า "พระที่มรณภาพแล้วไม่เน่า มีคุณงามความดีอะไร ?" เขาก็ตอบว่า "จะมีความดีอะไร หมาหมูตายแล้วไม่เน่ามีเยอะแยะไป..!"

เราจะเห็นว่าสภาพจิตของคนหยาบยังไม่พอ ยังขาดการศึกษาให้รู้จริง แล้วก็ไปสร้างกายกรรม วจีกรรม มโนกรรมเพิ่มขึ้น เรื่องพวกนี้ส่วนใหญ่จะไปรู้ตัวกันตอนตาย ซึ่งแก้ไขอะไรไม่ทันแล้ว ใครที่รู้ตัวล่วงหน้า กราบขอขมาพระรัตนตรัยได้ทันท่วงทีก็ดีไป ถ้าหากว่าไม่ทัน มีโอกาสอาตมภาพจะไปเยี่ยม แต่คงจะไม่มีโอเลี้ยงข้าวผัดไปส่ง เพราะว่าที่นั่นกินอะไรไม่ได้ ถึงเวลาอยู่ในเขตนั้นก็จะโดนลงโทษอย่างเดียว..!

 

ท่านใดที่ตั้งใจรับยันต์เกราะเพชร ถ้ายังไม่มีธูป ๓ ดอก เทียน ๑ เล่มอยู่ในมือ รีบไปเอาที่หน้าโบสถ์โดยด่วน เครื่องมือรับยันต์เพียงหนึ่งเดียวที่กำหนดเอาไว้ บารมีพระที่แผ่ลงมาเหมือนกับสถานีกระจายคลื่น เครื่องมือในการรับคือธูป ๓ ดอก เทียน ๑ เล่ม แสดงออกว่าเราตั้งใจที่จะรับ ก็เท่ากับว่าเป็นเครื่องรับสัญญาณ

 

ท่านที่อยู่ต่างประเทศเทียบเวลาให้ดี ถ้าเปิดถ่ายทอดสดอยู่ก็ไม่มีปัญหา แต่ว่าหลายประเทศเวลาต่างจากเมืองไทยมาก อาตมภาพยังหลงไปทีหนึ่ง ราชอาณาจักรนอร์เวย์เวลาช้ากว่าเรา ๕ ชั่วโมง ก็เลยไปคิดว่าเราเป่ายันต์รอบแรก ๑๐ โมงเช้า จะเป็นเวลาบ่าย ๓ โมงของที่นั่น แต่ความจริงแล้วเข้าใจผิด เวลา ๑๐ โมงเช้าบ้านเราก็เท่ากับตี ๕ ของที่นั่น..! ตอนนี้ก็นั่งตาตี่ สัปหงกไปตาม ๆ กัน เพื่อที่จะรอเวลารับยันต์ที่เมืองไทย

แต่ต้องบอกว่าท่านทั้งหลายกำลังใจดีมาก ไม่เคยตื่นเวลานี้ก็ตื่นได้ ไม่เคยต้องมาลำบากลำบน ทนง่วงทนหนาวก็ทนได้ บุคคลประเภทนี้ถึงคู่ควรกับสิ่งที่ดีงาม เพราะว่ากำลังใจและความประพฤติของท่าน บ่งบอกให้รู้ว่าควรแก่งานประเภทนั้น